عنوان مقاله :
تأثير هشت هفته تمرين استقامتي بر بيان ژن رزيستين در بافت چربي احشايي موشهاي صحرايي چاق
عنوان به زبان ديگر :
Effect of Eight-Week Endurance Exercise on Resistin Gene Expression in Visceral Adipose Tissues in Obese Rats
پديد آورندگان :
جمالي، الهام دانشگاه پيام نور واحد كرج - گروه فيزيولوژي ورزش , اسد، محمدرضا دانشگاه پيام نور واحد كرج - گروه فيزيولوژي ورزش , رسولي، علي دانشگاه تهران - دانشكده دامپزشكي - گروه فارماكولوژي
كليدواژه :
چربي احشايي , بيان ژن , رزيستين , چاقي , تمرين استقامتي
چكيده فارسي :
مقدمه: چاقي موجب تجمع فاكتورهاي پيش التهابي در بافت چربي شده و به عنوان يك عامل خطر ابتلا به ديابت و بيماريهاي قلبي عروقي به شمار ميرود. ورزشهاي هوازي ميتوانند منجر به افزايش حساسيت به انسولين و كاهش انباشتگي چربي و فاكتورهاي پيش التهابي شوند. مطالعه حاضر به منظور بررسي تأثير ورزش استقامتي بر بيان ژن رزيستين، به عنوان يكي از عوامل پيش التهابي، در بافت چربي احشايي موشهاي صحرايي نر چاق شده با رژيم پرچرب انجام شد.
روش بررسي: در يك مطالعه تجربي 20 سر موش نر نژاد ويستار به سه گروه كنترل (غذاي استاندارد)، گروه چاق (غذاي پرچرب) و گروه تمرين استقامتي (غذاي پرچرب و تمرين استقامتي) تقسيم شدند. پروتكل تمرين استقامتي شامل روزانه 60 دقيقه دويدن با سرعت 22 متر بر دقيقه با تردميل مخصوص حيوانات و با شدت70% حداكثر اكسيژن مصرفي، 5 روز در هفته و به مدت هشت هفته بود. ميزان تغييرات وزن بدن موشها اندازهگيري و ميزان بيان ژن رزيستين در نمونههاي بافتي با روش واكنش زنجيرهاي پليمراز (Real time PCR ) بررسي شد.
نتايج: غذاي پرچرب باعث افزايش معنيدار وزن در موشهاي گروه چاق گرديد (0.001 =P). بيان ژن رزيستين در بافت چربي احشايي موشهاي گروه چاق در مقايسه با گروه كنترل تا 2 برابر افزايش يافت، اما اين افزايش از نظر آماري معنيدار نبود. تمرين استقامتي بيان ژن رزيستين را در مقايسه با گروه چاق حدود 4 برابر كاهش داد، اما اين كاهش نيز از نظر آماري معنيدار نبود.
نتيجهگيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه چاق شدن ميتواند بيان ژن رزيستين را در بافت چربي احشايي افزايش و تمرين استقامتي بيان آن را كاهش دهد، گرچه اين مطالعه حاكي از اثرات مفيد ورزش است با اين حال، تحقيقات بيشتري در اين زمينه مورد نياز است.
چكيده لاتين :
Introduction: Obesity causes accumulation of proinflammatory factors in adipose tissue and it is regarded
as a risk factor for diabetes and cardiovascular diseases. Aerobic exercise increases insulin sensitivity and
reduces fat accumulation and proinflammatory factors. The present study aimed to investigate the effect of
endurance exercise on resistin gene expression as one of the proinfammatory agents in visceral adipose
tissues in diet-induced obese male rats.
Methods: In an experimental study, 20 Wistar male rats divided into 3 groups: control (standard diet), fat
(high-fat diet) and endurance exercise groups (high-fat diet and endurance exercise). Endurance training
protocol included 60 minutes exercise per day using an animal treadmill at a speed of 22 meters per minute
with 70% of VO2 max, 5 days a week, and for 8 weeks. Changes in body weights of rats were measured and
the resistin gene expression in tissue samples analyzed using real-time polymerase chain reaction.
Results: High-fat diet increased significantly the weight of rats in the fat group (P<0.01). Resistin gene
expression in visceral adipose tissues of rats in the fat group increased 2 times in comparison to those of the
control group, but this increase was not statistically significant. Endurance exercise reduced resistin gene
expression about 4 times in comparison to those of the fat group, but this reduction was not statistically
significant, too.
Conclusion: It can be concluded that obesity could increase and endurance training could reduce the
resistin gene expression in visceral adipose tissue in rats. Although the present study suggests the beneficial
effects of exercise, more studies are needed in this field.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شهيد صدوقي يزد
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شهيد صدوقي يزد