مقايسه يادگيري ضمني توالي حركتي در كودكان با و بدون اختلال هماهنگي رشدي

Comparison of Implicit Motor Sequence Learning in Children with and without Developmental Coordination Disorder

مقدمه تحقيق حاضر با هدف بررسي يادگيري توالي حركتي ضمني در كودكان با و بدون اختلال رشدي انجام شد. مواد و روش ها جهت مقايسه يادگيري حركتي- ضمني، نرم افزار كامپيوتري تحت عنوان زمان واكنش متوالي (SRT يا Serial reaction time) در محيط برنامه نويسي C++ طراحي و مورد استفاده قرار گرفت. در تحقيق حاضر 24 كودك مشاركت داشتند كه به دو گروه با (12 نفر) و بدون اختلال هماهنگي رشدي (12 نفر) تقسيم شدند و طي دو روز به فاصله 24 ساعت، 10 بلوك حركتي را تمرين كردند. در ابتداي آزمون به ياد گيرنده ها در مورد ترتيب ظهور محرك ها هيچ گونه توضيحي داده نشد و يادگيري حركتي آن ها به صورت ضمني اتفاق مي افتاد. داده ها بااستفاده از آزمون هاي آماري t مستقل و ANOVA تجزيه و تحليل شد. يافته ها گروه كودكان داراي اختلال هماهنگي رشدي، در مولفه سرعت و دقت يادگيري توالي حركتي ضمني تفاوت معني داري با گروه همتايان سالم نداشتند (0/235 = P=0/072 P). با اين حال، اثرات بين آزمودني ها در طول بلوك هاي تكليف توالي حركتي مرحله اكتساب نشان دهنده تفاوت بين كودكان با و بدون اختلال رشدي در هر دو متغير سرعت و دقت بود (0/001 > P). نتيجه گيري به نظر مي رسد كه اگرچه كودكان داراي اختلال هماهنگي رشدي مشكلاتي در اكتساب و يادگيري مهارت هاي حركتي روزمره دارند، اما توالي حركتي ضمني در آن ها بي نقص است. از اين رو، در روند آموزش و توانبخشي كودكان داراي اختلال هماهنگي رشدي مي توان از مزاياي يادگيري ضمني بهره برد.

Introduction: This study was performed to compare the implicit motor sequence learning in children with and without developmental coordination disorder. Materials and Methods: To compare the implicit motor learning, serial reaction time task (SRT) was designed and used in C++ programming environment. In this study, 24 participated children were divided into two equal groups of with and without developmental coordination disorder; they practiced 10 blocks of SRT task during the two days with an interval of 24 hours. At the beginning of the test, no explanation was given to learners about the appearance of stimuli and motor learning took place implicitly. Data were analyzed using independent-t and ANOVA tests. Results: There was no significant difference between the two groups of children with and without developmental coordination disorder in speed (P = 0.235) and precision (P = 0.072) components. However, comparing the between subjects effects during blocks of motor sequence acquisition phase indicated significant differences between children with and without developmental disorder in both speed and accuracy variable (P > 0.001). Conclusion: Although children with developmental coordination disorder have difficulties in acquisition and learning of everyday motor skills, their implicit motor sequence is intact. Therefore, in the process of teaching and rehabilitation of children with developmental coordination disorder, we can take advantage from implicit learning.