عنوان مقاله :
بررسي پتانسيل كيست‌زايي پروتواسكولكسهاي تحت تأثير تابش امواج ميكرو در شرايط درون‌تني
عنوان به زبان ديگر :
Investigating the Potential of Protoscolices for Cyst Formation under in vivo Microwave Radiation
پديد آورندگان :
اسلامي راد، زهرا دانشگاه علوم پزشكي اراك - دانشكدۀ پزشكي - گروه انگل و قارچ‌شناسي، اراك، ايران , سليماني، هما دانشگاه علوم پزشكي اراك - دانشكدۀ پزشكي - گروه فيزيولوژي و فيزيك، اراك، ايران
كليدواژه :
كيست هيداتيك , پروتواسكولكس , موج ميكرو , موش
چكيده فارسي :
مقدمه: جراحي كيست هيداتيك منجر به پارگي كيست و رهايي پروتواسكولكسها ميشود. بر اساس نتايج مطالعۀ قبلي كه نشان داد امواج ميكرو در محيط برونتني قابليت غيرفعالسازي پروتواسكولكسها را دارند، در اين مطالعه اثر اين امواج بر روي پروتواسكولكسها در محيط درون‌تني ارزيابي شد.
مواد و روشها: اين مطالعۀ تجربي روي 24 موش سوري انجام شد. كيست هيداتيك گوسفندي از كشتارگاه جمعآوري و پروتواسكولكسهاي آن خارج شد. بيست‌وچهار لولۀ اپندورف حاوي پروتواسكولكس به 4 گروه تقسيم شد. گروه اول (كنترل) در محيط آزمايش قرار نگرفت و تحت تابش نبود. گروه دوم و سوم (تيمار) به‌ترتيب به مدت 40 و 60 ثانيه تحت تابش امواج ميكرو قرار گرفتند. گروه چهارم (شم) بدون تابش امواج در محيط آزمايش قرار گرفت. محتويات هر لوله با رعايت كدهاي راهنماي كار با حيوانات به يك موش سوري تزريق شد. پس از 4 ماه موش‌ها كشته شدند و تعداد و محل تشكيل كيست در آن‌ها بررسي شد. داده‌هاي آماري با آزمون كروسكال واليس در سطح معناداري0/05 P< تجزيه‌وتحليل شد.
يافته ها: ميزان مرگ‌ومير پروتواسكولكسها در گروه‌هاي تيمار پس از تابش امواج ميكرو نسبت به گروه كنترل و شم افزايش معنادار داشت (0/0001P<). تعداد كل كيست‌هاي تشكيل‌شده در موشهاي گروه‌هاي تيمار نسبت به گروه كنترل كمتر بود ولي تفاوت آماري آن معنيدار نبود (0/407P>).
نتيجه‌گيري: امواج تكرارپذير ميكرو نه‌تنها در مرگ‌ومير پروتواسكولكسها تأثير دارند بلكه قابليت توليد كيست در پروتواسكولكسهاي زنده‌مانده را كاهش مي‌دهند. به دليل اينكه تابش امواج ميكرو، يك روش غيرتهاجمي محسوب ميشود ميتوان از آن به‌عنوان روش جايگزين در كمك به درمان بيماري كيست هيداتيك استفاده كرد
چكيده لاتين :
Introduction: Hydatid cyst surgery leads to the cyst rupture and release of protoscolices. Following the results of the previous study showing that microwaves have the ability to deactivate protoscolices in vitro, this study aimed to investigate the effect of these microwaves on protoscolices in vivo.
Methods: This experimental study was conducted on 24 mice. Hydatid cysts from sheep were collected from the slaughterhouse and protoscolices were removed. Twenty-four eppendorf tubes containing protoscolices were divided into 4 groups. The first group (control) was not placed in the experimental environment and was not exposed to radiation, the second and third groups (treatment) were exposed to microwave radiation for 40 and 60 seconds, respectively, and the fourth group (sham) was placed in the experimental environment without radiation. The content of each tube was injected to a mouse, observing the codes for working with animals. After 4 months, the mice were killed and the number and location of their cysts were examined. The data were analyzed by Kruskal-Wallis test at significance level of p<0.05.
Results: The mortality rate of protoscolices in the treatment groups after microwave radiation was significantly higher than that in the control and sham groups (p<0.001). The total number of cysts formed in the mice in the treatment groups was lower than that in the control group, but the difference was not statistically significant (P>0.05).
Conclusion: Repetitive microwaves not only affect the mortality rate of protoscolices, but also reduce the ability of them for producing cysts. Considering that exposure to microwaves is a non-invasive method, it can be used as an alternative method in treatment of hydatid cyst.
