كاربست ويژگي هاي مكان امن و پايدار به منظور ارتقاي امنيت فضاهاي شهري؛ نمونه ي پژوهشي محدوده ي مركزي شهر سنندج

ﻗﻠﻤﺮو ﻓﻀﺎﻫﺎي ﺷﻬﺮي ﺑﻪﻋﻨﻮان ﻓﻀﺎي زﻧﺪﮔﯽ روزﻣﺮه ي ﺷﻬﺮوﻧﺪان، ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺑﺮﺧﯽ از ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺤﯿﻄﯽ ﻗﺮار دارد ﮐﻪ ﮔﺎه اﯾﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﺳﺒﺐ ﻋﺪم ﺣﻀﻮر ﻣﺮدم و زﻣﯿﻨﻪﺳﺎز ﻣﻌﻀﻼت و آﺳﯿﺐﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﯽﺷﻮد. در دﻫﻪﻫﺎي اﺧﯿﺮ ﻣﻔﻬﻮم (ﭘﯿﺸﮕﯿﺮي ﻣﮑﺎﻧﯽ از ﺟﺮم) ﺑﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ در ﺟﻨﺒﻪﻫﺎي ﮐﺎﻟﺒﺪي- ﻓﻀﺎﯾﯽ ﻣﺤﯿﻂ ﺳﻌﯽ در اﯾﺠﺎد ﺟﻮاﻣﻊ ﭘﺎﯾﺪار، اﻣﻦ و ارﺗﻘﺎي ﮐﯿﻔﯿﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﺷﻬﺮوﻧﺪان دارد. از ﺳﻮي دﯾﮕﺮ ﻣﺮاﮐﺰ ﮐﻬﻦ ﺷﻬﺮي ﺑﺎ ارزشﻫﺎي ﻓﺮاوان ﺗﺎرﯾﺨﯽ و ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ، اﻣﺮوزه ﺑﺎ ﭼﺎﻟﺶﻫﺎي ﻓﺮاواﻧﯽ از ﺟﻤﻠﻪ: وﻗﻮع ﺟﺮاﯾﻢ و ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ اﺣﺴﺎس اﻣﻨﯿﺖ روﺑﺮو اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻣﻮرد ﻣﺮﮐﺰ ﺷﻬﺮ ﺳﻨﻨﺪج ﺑﻪﻋﻨﻮان ﻧﻤﻮﻧﻪي ﻣﻮردي اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺻﺎدق ﻫﺴﺘﻨﺪ. در اﯾﻦ راﺳﺘﺎ، ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮ آن اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺎ روﺷﯽ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ- ﻣﻮردي در ﻗﺎﻟﺐ ﯾﮏ روﯾﮑﺮد ﮐﺎرﺑﺮدي و ﺑﺎ ﺑﻬﺮهﮔﯿﺮي از اﺻﻮل ﭘﯿﺸﮕﯿﺮي ﻣﮑﺎﻧﯽ از ﺟﺮم ﺑﻪوﯾﮋه روﯾﮑﺮد (ﻣﮑﺎنﻫﺎي اﻣﻦ و ﭘﺎﯾﺪار)، ﭘﺲ از ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ و ارزﯾﺎﺑﯽ ﺟﺎﻣﻊ وﯾﮋﮔﯽﻫﺎي اﯾﻦ ﻣﺮﮐﺰ، ﺑﻪ اراﺋﻪي راﻫﺒﺮدﻫﺎ، ﺳﯿﺎﺳﺖﻫﺎ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﻋﻤﻠﯿﺎﺗﯽ ﺑﺎزﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر ارﺗﻘﺎي اﻣﻨﯿﺖ ﻓﻀﺎﻫﺎ ﺑﭙﺮدازد. ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ از ﻣﯿﺎن اﺻﻮل و وﯾﮋﮔﯽﻫﺎي ﮐﻠﯿﺪي (ﻣﮑﺎنﻫﺎي اﻣﻦ و ﭘﺎﯾﺪار)، ﻋﻮاﻣﻞ دﺳﺘﺮﺳﯽ و ﺟﺎﺑﺠﺎﯾﯽ، ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ و ﻧﮕﻬﺪاري ﺳﺎﯾﺖ و ﺳﺎﺧﺘﺎر از اﻫﻤﯿﺖ ﺑﺎﻻﯾﯽ ﺑﺮاي ﺗﺪوﯾﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدي ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺎزﺗﻮﺳﻌﻪي ﻓﻀﺎﻫﺎي ﻣﺮﮐﺰ ﺷﻬﺮ ﺳﻨﻨﺪج ﺑﺮﺧﻮردار ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖآﻣﯿﺰ در ﮐﺎرﺑﺴﺖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدي ﻣﺬﮐﻮر، ﺿﻤﻦ ﺗﺎﮐﯿﺪ ﺑﺮ ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺷﻬﺮوﻧﺪان ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﺴﺘﺮ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﻻزم ﺑﺮاي ﮔﺴﺘﺮش اﯾﻦ روﯾﮑﺮد ﺑﺎ ﺗﺪوﯾﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺟﺎﻣﻊ ﺑﺮاي ﺷﻬﺮ ﺳﻨﻨﺪج ﻣﻬﯿﺎ ﺷﻮد و ﻧﻘﺶ ﭘﻠﯿﺲ ﺑﺎ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﮐﺎرﮔﺮوه ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﯾﮑﭙﺎرﭼﻪ ﻣﺮﮐﺰ ﺷﻬﺮ ﺳﻨﻨﺪج ﭘﺮرﻧﮓﺗﺮ ﮔﺮدد.