جايگاه مسكن روستايي در تأثيرپذيري تغييرات كالبدي - فضايي روستاها از محيط‌هاي شهري

The Place of Rural Housing in Effectiveness of Spacial–Physical Changes of Villages from Urban Environment

سكونتگاه‌هاي روستايي به عنوان چشم‌انداز فرهنگي حاصل از تعامل بين انسان و محيط؛ در طي فرايندهاي متأثر از عوامل و نيروهاي دروني و بيروني دچار تغيير و تحولاتي در بافت كالبدي - فضايي خود شده‌اند، كه اين امر موجب پديد آمدن مشكلات و نارسائي‌هاي فراواني براي زيست و ادامه سكونت در اين روستاها شده است. در اين راستا شهرها بعنوان كانون برتر در هر فضاي جغرافيايي تأثيرات گسترده‌اي بر روند دگرگوني فضايي روستاها با اشاعه الگوها و شيوه‌هاي معيشتي خود داشته‌اند. در اين بين مساكن روستايي به عنوان شاكله اصلي هر سكونتگاهي براي استفاده بهينه ساكنين آن نيازمند تغيير در شكل، سيما و به تبع كاركردِ خود؛ در تأثير پذيري از اين تحولات و به تقليد از محيط‌هاي شهري مي باشد. از اين رو در مقاله حاضر نگارنده با رويكردي كاربردي و با تكيه بر اطلاعات كتابخانه اي و ميداني به تحليل و بررسي جايگاه مسكن روستايي در روند تغييرات حاصله از فرايند زمان و مكان در روستاها به تبعيت از شيوه‌هاي زندگي شهري مي‌پردازد.

Rural residential areas from cultural point of view is outcome of exchanges between human and environment during its process the internal and external forces causes these changes in their Spatial-Physical. This situation causes problem and inadequancy for living and continuity of residency in theses villages. Considering cities as paramount focus in each geographical space has widespread effect in dissimilarity trend of rural space with spreading models and Living method. In this regard, between rural housing as main part of each residential area for optimum benefit of its residence there is a need for changes in shape, appearance and its Function this changes are effectively mutations of urban environment. In this essay, the author with practical, library and field study have analyzed the place of rural housing in trend of variation which causes the place and time of villages follow the urban living method.