عنوان مقاله :
ررسي اثر سيتالوپرام بر علايم سندرم محروميت مورفين در موش سوري نر
عنوان به زبان ديگر :
Evaluation of the Effect of Citalopram on MorphineWithdrawal Signs in Male Mice
پديد آورندگان :
عباسي ملكي، سعيد دانشگاه آزاد اسلامي واحد اروميه - دانشكده دامپزشكي - گروه آموزشي فارماكولوژي و سم شناسي , موسوي، زهرا دانشگاه آزاد اسلامي واحد اروميه - دانشكده دامپزشكي - گروه آموزشي فارماكولوژي و سم شناسي , رهبري فروز، مسعود دانشگاه آزاد اسلامي واحد اروميه - دانشكده دامپزشكي - گروه آموزشي فارماكولوژي و سم شناسي , خياطنوري، هادي دانشگاه آزاد اسلامي واحد اروميه - دانشكده دامپزشكي - گروه آموزشي فارماكولوژي و سم شناسي
كليدواژه :
سيتالوپرام , مورفين , سيستم سروتونرژيك , سندرم محروميت , موش سوري
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: سيستم سروتونرژيك در روند وابستگي و بروز علايم سندرم محروميت مورفين نقش دارد. از سويي ديگر نشان داده شد كه داروهاي ضد افسردگي ممكن است سبب كاهش استعداد سوء مصرف اوپيوئيدها شوند. بنابراين هدف مطالعه حاضر بررسي اثر سيتالوپرام به عنوان يك داروي ضد افسردگي از دسته مهاركننده انتخابي بازجذب سروتونين بر علايم سندرم محروميت مورفين در موش سوري نر ميباشد.
مواد و روشها: در اين مطالعه تجربي از 40 سر موش سوري نر نژاد NMRI (20 الي 30 گرم) استفاده شد. وابستگي به مورفين توسط برنامه 4 روزه و به ترتيب با مقادير 50، 50، 75 و 50 ميليگرم بر كيلوگرم القاء شد. در روز چهارم 2 ساعت بعد تك دوز مورفين؛ نالوكسان (5 ميليگرم بر كيلوگرم) تزريق شده و علايم سندرم محروميت در طي 30 دقيقه به شكل تعداد پرش و علايمي چون اسهال، خودتيماري، دندان قروچه، سگ خيسي، بالا رفتن، روي دو پا ايستادن و دل پيچه از شدت صفر تا 3 ثبت گرديد. گروه تحت درمان، مقادير مختلف سيتالوپرام را (5، 10 و 20 ميليگرم بر كيلوگرم؛ به شكل داخل صفاقي) دريافت نمودند.
يافتهها: سيتالوپرام در مقايسه با گروه كنترل به شكل وابسته به دوز و معني داري(05/0> p و 001/0> p ) سبب كاهش بروز علايم سندرم محروميت مورفين (به استثناء اسهال) گرديد.
نتيجهگيري: مطالعه حاضر همسو با ساير گزارشات نشان داد كه استفاده از افزايندههاي غلظت سروتونين در درمان علايم سندرم محروميت مورفين ممكن است درماني اميدبخش باشد.
چكيده لاتين :
Background and Objectives: Serotonergic system has a role in procedure of morphine dependence and
withdrawal signs incidence. On the other hand it has been shown that antidepressants may reduce the abuse
susceptibility of opioids. So, the aim of this study was to investigate the effect of citalopram as a selective
serotonin reuptake inhibitor (SSRIs) antidepressant on morphine withdrawal signs in male mice.
Materials and Methods: In this experimental study forty male NMRI mice (20-30 g) were used. Morphine
dependency was induced using a four- day schedule method with 50, 50, 75 and 50 mg/kg dosing respectively.
In the fourth day 2 hours after single dose of morphine, naloxone was injected (5 mg/kg) and withdrawal signs
were recorded with number of jumping and diarrhea, grooming, wet dog shake, teeth chattering, writing
,climbing based on the scores of 0 to 3 for 30min.Treatment group received different doses of citalopram(5, 10
and 20 mg/kg; Intraperitoneally).
Results: Different doses of citalopram dose-dependently and significantly decreased the morphine withdrawal
signs (except diarrhea) in the experimental group (p<0.05 and p<0.001).
Conclusion: The present study is in accordance with other reports indicated that 5-HT enhancing agents (e.g.
SSRIs) may be promising treatments for morphine withdrawal signs.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي رفسنجان
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي رفسنجان