بررسي تاثير معماري محيط مدارس بر شكل گري هويت دانش آموزان دوره دبيرستان يزد

هويت شخصى، عنصر اساسى شخص، خودِ مستمر و پندارة درونى وذهنى، كه شخص از خودش در جايگاه يك فرد دارد، تعريف ميگردد.اين مضمون در جهان معاصر، در پژوهشهاى مختلف، بررسى و كنكاش فراوان شده است. براى عملياتى كردن و آزمودن اين مفهوم، چهار پايگاه دستيابى، تعليق، ممانعت، و پراكندگى معرفى شده و در اين چهارچوب تأثير عوامل مختلف بر شكل گيرى هويت شخصى افراد انداز ه گيرى وارزيابى شده است. در اين پژوهشها به تأثير محيط معمارى يك بنا برشكل گيرى هويت شخصى ساكنانش توجه نشده است.در اين مقاله سعىميشود كه تأثير محيط معمارى مدارس بر شكل گيرى هويت شخصى دانش آموزان دورة دبيرستان بررسى شود. بدين منظورو براى سنجش وضعيت هويت شخصى در مدارس از پرس شنامةاستفاده شده كه اعتبار و اطمينان آن براى مدارس كشور ايران AISSاثبات گشته است.همچنين براى امكان بررسى تأثير محيط معمارى بر شكل گيري هويت شخصى دانش آموزان، در اين پژوهش، عوامل مداخله گر به حداقل مي رسد تا محيط معمارى، تنها عامل مداخله گر مؤثر باشد. لازم به ذكر است كه نتايج حاصل از تكميل 350 پرسشنامه از هفت مدرسة منتخب، در دو گونة معمارى سنتى و جديد مقايسه ميشود.با توجه به گفته هاى فوق، در اين مقاله تأثير محيط معمارى مدارس بر شكل گيرى هويت دانش آموزان دورة دبيرستان دراستان يزد روشن و مشخص مى گردد. اين موضوع در دو محيط معمارى سنتى و جديد اندازه گيرى و قياس مى شود. درتكميل اين پژوهش مؤلفه هاى طراحى معمارى مؤثر بر شكل گيرى هويت در مدارس سنتي و جديد نيز معرفي خواهد گشت.