مدل مديريت عدم قطعيت در حوزة ذ ى نفعانمطالعة موردى: پروژة برو ن مرزى

مديريت ريسك يكى از حوزه هاى مطرح در مديريت پروژه است وتوجه پژوهشگران فراوانى را جلب كرده است.ليكن، به اعتقاد اكثرصاحب نظران، فرايند مديريت ريسك در خصوص شناسايى منابع عدم قطعيت و علل ريسك كاستى هايى دارد. در اين خصوص، از آنجاكه ذى نفعان پروژه يكى از اصلى تر ين منابع عدم قطعيت در پروژه هاهستند، در اين مقاله مدلى براى شناسايى وتحليل منابع عدم قطعيت در حوزة ذى نفعان عرضه مى شود. به اين منظور، ابتدا الگوهاى مطرح مدل مبناى تحقيق برگزيده شد. در ادامه، « مدل برترى » بررسى و به منظور رفع كاستى مدل در بخش روابط ذى نفعان از مدل شبكه استفاده شد.در اين تحقيق، يكى از پروژه هايى كه به شدت تحت تأثير ذى نفعان و عدم قطعيت هاى مرتبط با آنان، طرح توسعة حرم مطهر علوىدر نجف، مطالعه و بررسى شد. اطلاعات و مدارك اين پژوهش،برگرفته از طرحى است كه دفتر فنى دانشكده معمارى و شهر سازىدانشگاه شهيد بهشتى در حال انجام آن است. ابتدا، از طريق مصاحبه ،ذى نفعان پروژه و شبكة روابط آن ها شناسايى شد. سپس، با استفاده از تحليل شبكة ارتباطات ذى نفعان، عدم قطعيت هاى موجود در روابط ذى نفعان شناسايى ونحوه تأثيرگذارى آن ها ارزيابى شد. بر اساس نتايج به دست آمده، ذى نفعان كليدىپروژه به ترتيب اهميت، شامل توليت حرم مطهر، پيمانكار، بانيان، گروه ها ى تروريستى، وپيمانكاران محلى هستند. همچنين، اصلى ترين ريشه هاى عدم قطعيت در حوزة ذى نفعان پروژه شامل شرايط اجتماعى نجف، روند پيشرفت پروژه، و تغيير مسئولين هستند. با توجه به نتايج تحقيق، مدل پيشنهادى روشى نظام مند براى شناسايى و تحليل عدم قطعيت هاى موجود در حوزة ذى نفعان بابهره گيرى از از مدل هاى شبكه اى است كه عرضه مى شود.