بازخواني و تبيين ارتباط معني و هويت مكان

فاقد عنوان و چكيده لاتين

گسترش مداوم شهرها و كاهش تعلقات مكاني و محلي به واسطه ظهور پديده هايي چون جهاني شدن، لزوم پرداختن به چگونگي ارتباط افراد و مكان زندگي را بيش از پيش روشن نموده است. به نظر مي رسد پرداختن به مفاهيم معنايي مكان يا به عقيده برخي نظريه پردازان تاكيد بر ظرفيت شهر براي نمايش يكتايي خود و آنچه منجر به تقويت معني در شهر مي گردد، راه مواجهه با چالش هاي عصر حاضر مي باشد. از سوي ديگر پيوسته پرداختن به معني و هويت مكان به عنوان دو مفهوم معنايي مكان به صورت متمايز و مجزا نگارندگان را برآن داشت تا به تبيين رابطه اين دو مفهوم در بازخواني از رويكردهاي موجود به اين مفاهيم بپردازند. در نتيجه هدف اين مطالعه فراتر از يك بازخواني و تحليل، تبيين ارتباط اين مفاهيم معنايي مكان با يكديگر و بيان نقاط اشتراك و افتراق آنها مي باشد. نوشته حاضر از سنخ مقالات مروري تحليلي مي باشد. در اين راستا با بهره گيري از تكنيك مطالعات كتابخانه اي ابتدا به مرور نظريات مرتبط با هر دو مفهوم در دوره هاي مختلف و از ديدگاه هاي متفاوت پرداخته و در انتها به كمك تحليل كيفي اين نظريات، ارتباط اين دو مفهوم از ديدگاه نگارندگان تبيين مي شود. يافته هاي اين پژوهش نشان مي دهد كه رابطه ي اين دو مفهوم به صورت تعاملي و چند سطحي با يكديگر مي باشد. در اين رابطه، اصول مشتركي از قبيل تمايز، تداوم و ارتباط حاكم مي باشند. در واقع، دستاورد تحقيق نقطه ي شروع چرخه ارتباطي معنا و هويت مكان را بازشناسي براساس اصل تمايز دانسته و سپس با عبور از سطح شناختي هويت مكان به سطح دروني هويت مكان بر اساس دو اصل تداوم و ارتباط مي پردازد. به اين ترتيب، پس از شكل گيري سطوحي از هويت، به منظور دستيابي به هويت غالب بايستي معاني متعددي با تكيه بر سه اصل مذكور پيرامون اين هويتها شكل يابند. در مرحله نهايي نيز بازتوليد معاني با محوريت هويت غالب صورت خواهد گرفت.