عنوان مقاله :
بررسي دلالت حديث خير القرون در حجيت فهم سلف
پديد آورندگان :
ملاموسي ميبدي، علي دانشگاه تهران , محمدي، مسلم دانشگاه تهران
كليدواژه :
سلفيت , حجيت , ابن تيميه , فهم سلف صالح , خيرالقرون
چكيده فارسي :
سلفيها مدعي هستند كه بايد بر اساس فهم سلف صالح، به تفسير متون ديني از جمله كتاب و سنت پرداخته شود. يكي از مهمترين دليل آنها بر اين مدّعا، "حديث خير القرون" است. آنها با استناد به اين حديث معتقد به حجيت فهم نسل هاي صحابه، تابعين و تابع تابعين هستند. مستند آنها از حيث سندي، گرچه با مبانيشان قابل مناقشه نيست و تلقي بهقبول است، اما از حيث دلالت قابل مناقشه است؛ به طوريكه بخاري و مسلم از ضبط حديث با واژه "خير القرون" اعراض كردهاند و طريق صيغه جمع واژه "قرن" را احمد در مسند خود به طريق صحيح، "خير الناس اقراني" نقل كرده است. اقران جمع "قرن،" (بهكسر قاف) بهمعناي شبيه و مانند ميشود و با اين تفسير، ديگر حديث ناظر به شمارش نسلها نيست؛ علاوه بر اينكه حديث، طريق معتبر ديگري دارد كه مسلم در صحيح خود نقل كرده و خيريت را شامل چهارم، و بعد از تابع تابعين كرده است. بر فرض قبول خيريت بر اين سه نسل، دليلي بر تعميم خيريت به تكتك افراد اين سه نسل وجود ندارد؛ بلكه حاكي از خيريت به شكل اجمال در اين سه نسل ميباشد كه بر فرض قبول آن هم، خيريت در حديث هيچگاه حاكي از حجيت نيست؛ و گرنه لوازمي را در پي خواهد داشت كه خود سلفي ها بدان ملتزم نخواهند شد.