تقيه و رويكرد وهابيت به آن

تعاليم اسلام بر پايه عقلانيت و مطابق فطرت بشري نهاده شده است كه در برگيرنده همه جوانب زندگي است. در زندگي بشري گاهي به سبب وجود عقايد و سليقه هاي گوناگون، انسان مجبور به رفتاري بر خلاف عقيده قلبي خود براي حفظ جان و يا مصالح ديگري است. اسلام با رعايت ضوابط و شرايط خاصي چنين رفتاري را در تعاليم خود به پيروانش توصيه نموده است. در اين ميان شيعه به سبب فشارهاي سياسي، بيشتر از ساير مذاهب به تقيه عمل كرده است، ولي عده اي ظاهرگرا شيعه را به‌دليل عمل به تقيه، به نفاق و كفر و الحاد متهم كرده اند. اين مقاله در پي اثبات جوانب مختلف تقيه در قرآن كريم، سيره پيامبراكرم، صحابه و بزرگاني است كه مورد قبول فرقه وهابيت‌اند.