شيوع ناامني غذايي و برخي عوامل اجتماعي اقتصادي مؤثر در بيماران مبتلا به سرطان هاي گوارش فوقاني

Prevalence of Food Insecurity and Some Associated Socioeconomic Factors among Patients with Upper Gastrointestinal Cancers

نا اَمني غذايي به عنوان فراهم كردن غذاي كافي به طور نامحدود يا نا مطمئن در همه اوقات براي يك زندگي فعال و سالم تعريف مي شود سرطان به عنوان بيماري ناتوان كننده و كاهنده طول عمر، موجب لطمه هاي فردي و اجتماعي بسيار مي گردد. مطالعات اخير بيانگر شيوع گسترده ناامني غذايي در مناطق مختلف ايران است. هدف مطالعه حاضر بررسي وضعيت نااَمني غذايي و برخي عوامل اجتماعي اقتصادي مؤثر در بيماران مبتلا به سرطان هاي گوارش فوقاني شامل سرطان هاي مري و معده است. روش كار مطالعه به صورت توصيفي مقطعي بر 120 بيمار (72 مرد و 48 زن با ميانگين سني 60/23 سال) مبتلا به سرطان هاي گوارش فوقاني بستري شده در انستيتو كانسر ايران در سال 1390 انجام شد. مشخصات عمومي و اجتماعي اقتصادي و وضعيت نااَمني غذايي به ترتيب با استفاده از پرسش نامه هاي عمومي عوامل اجتماعي اقتصادي بيمار و پرسش نامه وضعيت امنيت غذايي خانوارِ USDA بررسي شدند. تجزيه و تحليل آماري با نرم افزار هاي SPSS و Stata11SE انجام شد. نتايج درصد نااَمني غذايي در جمعيت مورد مطالعه 69/17 % بود. بين متغير هاي داشتن كودك زير 18 سال و سطح اقتصادي پايين با نااَمني غذايي ارتباط آماري معني داري مشاهده شد ( p<.05). نتيجه گيري با توجه به درصد بالاتر نااَمني غذايي در بيماران مبتلا به سرطان هاي گوارش فوقاني نسبت به افراد جامعه، مي توان گفت كه نااَمني غذايي احتمال بروز سرطان هاي گوارش فوقاني را در جمعيت ايراني افزايش مي دهد. لذا، كاهش نااَمني غذايي ممكن است در كاهش بروز اين نوع سرطان ها موثر باشد.

Food insecurity is defined as the limited or uncertain availability of enough food for an always active and healthy life. Cancer as a debilitating and lifespan reductive disease causes many individual and social damages. The aim of this study was to assess food insecurity status and some associated socioeconomic factors in patients with upper gastrointestinal cancers. Materials and Methods A cross-sectional study was performed on 120 patients (72 males and 48 females with the mean age of 62.23 years) with upper gastrointestinal cancers including stomach and esophagus cancers who were hospitalized in the cancer institute of Iran in 2012. General and socioeconomic characteristics and food insecurity status assessed using socioeconomic and 18-item USDA household food security questionnaires. SPSS16.0 and Stata11SE software were used for Statistical analyses. Results Prevalence of food insecurity was 69.17%. Food insecurity was significantly associated with having children under 18 years of age and low economic level. Conclusion Since food insecurity in patients with esophagus and stomach cancers was more prevalent than others, it is essential to pay more attention to the reduction of food insecurity in the society.