عنوان مقاله :
تأثير چهار هفته مكمّلدهي كافئين همراه با تمرين تركيبي بر شاخص‌هاي قندي و مقاومت به انسولين سرم در دختران داراي اضافهوزن
عنوان به زبان ديگر :
The effect of four weeks caffeine supplementation with concurrent training on glycemic markers and insulin resistance in serum of girls with overweight
پديد آورندگان :
فرج پور، سارا دانشگاه تبريز , جعفري، افشار دانشگاه تبريز - دانشكدۀ تربيت‌بدني و علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي، تبريز، ايران , عليپور ،محمدرضا دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكدۀ تغذيۀ
كليدواژه :
كافئين , اضافه وزن , انسولين , گلوكز
چكيده فارسي :
مقدمه: مقاومت به انسولين يكي از بزرگ‌ترين مشكلات باليني جمعيت مبتلا به اضافهوزن است. هدف پژوهش حاضر، تعيين تأثير چهار هفته تمرين تركيبي با و بدون مصرف كافئين بر سطوح شاخص‌هاي مقاومت به انسولين در دختران مبتلا به اضافهوزن است.
مواد و روش‌ها: در اين كارآزمايي باليني تصادفي دو سو كور، 20 دختر دانشجوي مبتلا به اضافهوزن ساكن خوابگاه دانشگاه تبريز شركت كردند. از همۀ افراد رضايت‌نامۀ كتبي گرفته شد. ميانگين درصد چربي نمونه‌ها 1/91±33/43و شاخص تودۀ بدني آنان 2/05±28/21 kg.m2 بود. آزمودني‌ها در دو گروه همگن 10 نفري كافئين و دكستروز (هر يك 5 mg.kg-1.day) قرار گرفتند و به مدت چهار هفته و هر هفته 3 روز در تمرين تركيبي ايروبيك - مقاومتي (30 دقيقه فعاليت ايروبيك با شدت بين 65 تا 85% - HRreserve و 30 دقيقه فعاليت مقاومتي با شدت 70 تا 75% 1-RM) شركت كردند. تغييرات شاخصها طي دو مرحله (حالت پايه و 24 ساعت پس از دورۀ مكمّلدهي و فعاليت ورزشي) اندازه‌گيري شد. داده‌ها با استفاده از آزمونهاي تي زوجي در سطح آلفاي %5 بررسي شد.
يافته‌ها: نتايج نشان داد كه سطوح گلوكز (98/62 در مقابل 67/51 mg.dl) و انسولين ناشتاي سرمي (14/27در مقابل 16/15µm.ml) و شاخص مقاومت به انسوليني به‌ترتيب در گروه كافئين و دارونما پس از 4 هفته كاهش معني‌داري يافت (3%=P)؛ درصورتي‌كه اين كاهش در گروه كافئين در مقايسه با گروه دارونما ازلحاظ آماري معنيدار نبود (5%P>).
نتيجه گيري: به نظر مي‌رسد انجام 4 هفته تمرينات تركيبي ايروبيك - مقاومتي به‌تنهايي و همچنين در تعامل با مكمّلدهي كافئين، بر بهبود نسبي اين شاخصها تأثير مثبت دارد.
چكيده لاتين :
Introduction: Insulin resistance is one of the biggest medical problems in overweight population. So, the purpose of the present study is to determine the effectiveness of a four-week concurrent training with and without caffeine ingestion on the levels of insulin resistance indices of the overweight girls.
Methods: For this purpose, 20 overweight female students resident in dormitories of Tabriz university (mean body fat 33.43±1.91% and BMI 28.21±2.05 kg.m2) were chosen. After completing consent forms in a randomized double-blind clinical trial, they were divided into two homogeneous groups of 10 subjects; Caffeine and Placebo (each one 5 mg.kg-1.day) along with a 4-week concurrent aerobic-strength training (30 min of aerobic activity with intensity between 65-85% HRreserve and 30 min of resistance exercise with the intensity of 70-75% 1-RM; 3 days per week). Blood samples were taken at two phases (baseline and 24-hours after supplementation and exercise training period). Data were analyzed using dependent t-test at level α≤0.05.
Results: The results showed that the fasting serum blood glucose (62.98 vs 67.51 mg.dl) and insulin levels (14.27 vs 16.15 µm.ml) and insulin resistance index were significantly decreased in two groups (P=0.03) after the 4-week supplementation. Whereas, this reduction in caffeine group was not statistically significant (P>0.05) compared with placebo group.
Conclusion: It seems that four weeks of compound training of aerobic and resistance training alone and also in interaction with caffeine supplementation is effective on relative improvements of this indices.
