شيوع مقطعي اختلال بيش فعالي-كم توجهي در كودكان مصروع

Cross Sectional Prevalence of Attention Deficit-Hyperactivity Disorder in Children with Epilepsy

مقدمه اختلال بيش فعالي-كم توجهي و صرع از جمله اختلال هاي رايج دوران كودكي است. كودكان مصروع در معرض خطر بسيار زياد ابتلا به اختلال بيش فعالي-كم توجهي هستند. هدف از اين پژوهش برآورد شيوع اختلال بيش -فعالي-كم توجهي و زير ريخت هاي آن دركودكان با صرع ايديوپاتيك است. روش كاراين مطالعه توصيفي مقطعي از زمستان 1390 - بهار 1391 در بيمارستان قائم مشهد و اميرالمومنين سمنان انجام شده است. شركت كنندگان 55 كودك داوطلب مبتلا به صرع ايديوپاتيك ( 26 دخترو 29 پسر) بودند. ملاك هاي ورود به مطالعه شامل داشتن سن بين 7 تا 16 سال تأييد صرع مراجعه كننده توسط متخصص مغز و اعصاب و با توجه به پروندهي بيمار و گذشت حداقل يك سال از نخستين تشنج و ملاك هاي خروج شامل ابتلا به هرگونه اختلال روان پزشكي (مانند فلج مغزي، اوتيسم وغيره) و عقب ماندگي ذهني (هوشبهركمتراز 85)بود. والدين شركت كنندگان پرسشنامه ي SNAP-IV فرم والد را تكميل نمودند. اطلاعات با آزمون مجذور كاي و خطي لگاريتمي فيشر تجزيه و تحليل شدند. نتايج يافته ها نشان داد كه شيوع اختلال بيش فعالي-كم توجهي در افراد مصروع 21/8% است. شيوع اين اختلال در زير ريخت هاي كم توجه بيش فعال و مركب به ترتيب 9/1% ، 7/3% و 5/5% بود. زير ريخت بيش فعال در صرع موضوعي بيشتر شايع بود . همچنين، زير ريخت مركب با مصرف داروهاي تركيبي كنترل صرع همراه بود. جنس و مقطع تحصيلي نقش تعديل كننده نداشتند. نتيجه گيري شيوع بالاي اختلال بيش فعالي در افراد مصروع لزوم توجه به مداخلات درماني و برنامه هاي پيشگيري را ضروري مي نمايد.

ntroduction Attention Deficit-Hyperactivity Disorder (ADHD) and epilepsy are both among common childhood disorders. Children with epilepsy are at a high risk for symptoms of ADHD. The purpose of the current study was to explore the prevalence of ADHD and its subtypes in children suffering from idiopathic epilepsy. Materials and Methods The participants were 55 voluntary children with idiopathic epilepsy (29 boys and 26 girls) who went to Semnan Amir al’momenin hospital and Mashhad Ghaem hospital from December 2011 to June 2012. Criteria for entering this study included having age of 7 to 16 years old, diagnosis of epilepsy by neurology specialist and considering his/her dossier, seizures began at least 1 year ago and, outgoing criteria included to have one of psychiatric disorders (brain paralysis, autism,..), mental retardation (IQ<85). Parents of participants have completed the SNAP-IV questionnaire - Parent versions. Results The findings showed that the prevalence of ADHD was 21.8% in epilepsy children. Prevalence of subtypes was 9.1%, 7.3% and 5.5% for inattentive, the hyperactive and combined types, respectively. The hyperactive type was more prevalent in generalized epilepsy and the combined type in partial epilepsy. In addition, the combined type was accompanied by various drugs in order to control the epilepsy. Sex and educational level didn’t have a moderating role. Conclusion High prevalence of ADHD in children suffered from epilepsy necessitates the attention to medical interventions and prevention programs.