بررسي ارتباط بين ميزان هموگلوبين گليكوزيله با چربي هاي خون در بيماران ديابت تيپ 2 « مركز تحقيقات نوزادان، دانشگاه علوم پزشكي مشهد»

Association between the level of HbA1c & serum lipids profile in type 2 diabetic patients "Neonatal Research center, Mashhad University of Medical Sciences"

مقدمه : عوارض قلبي- عروقي علت اصلي كاهش طول عمر در بيماران ديابتي بوده و اختلال در متابوليسم چربيها به صورت يك نماي ليپيدي آتروژنيك در ايجاد اين عوارض نقش دارد. هدف از اين مطالعه بررسي ارتباط كنترل قند خون (با استفاده از اندازه گيري هموگلوبين گليكوزيله) بر نماي چربي هاي خون در بيماران ديابتي تيپ 2 مي باشد. روش كار : اين مطالعه توصيفي در سال 1385 در بيمارستان آموزشي امام رضا (ع) در مشهد انجام گرفت. از 357 مراجعه كننده با تشخيص ديابت تيپ 2 (144 مرد و 213 زن) در شرايط استاندارد اندازه گيري گلوكز سرم به روش گلوكز اكسيداز، كلسترول تام، تري گليسريد، ليپوپروتئين هاي با چگالي بالا (HDL-C) و كم (LDL-C) به روش آنزيمي و هموگلوبين گليكوزيله خون به روش كروماتوگرافي به عمل آمد. ارزيابي اطلاعات با استفاده از نرم افزار آماري SPSS ورژن 11/5 صورت گرفت. جهت بررسي ارتباط بين متغيرهاي كمي از ضريب همبستگي پيرسون و جهت بررسي اختلاف بين ميانگين ها از تي تست و آناليز واريانس استفاده گرديد. 0/05 ≥ p معني دار تلقي گرديد. نتايج : بين ميزان هموگلوبين گليكوزيله، گلوكز خون و تري گليسريد در زن و مرد اختلاف معني داري مشاهده نگرديد. در حالي كه ميزان كلسترول تام، LDL-C و HDL-C به صورت معني داري در زنها بيشتر از مردان بود. بين هموگلوبين گليكوزيله و گلوكز ناشتا يك ارتباط معني دار مشهود بود. همچنين يك ارتباط مستقيم بين گلوكز خون ناشتا و هموگلوبين گليكوزيله با كلسترول تام و تري گليسريد خون مشاهده گرديد. اما اين دو ارتباطي با ميزان LDL-C و HDL-C نداشتند. سطح تري گليسريد خون به صورت معني داري در گروه با كنترل نامناسب ديابت نسبت به گروه با كنترل خوب ديابت بيشتر بود. نتيجه گيري : با توجه به نتايج اين مطالعه روشن مي گردد كه هموگلوبين گليكوزيله نه تنها يك شاخص مناسب ارزيابي كنترل گلوكز خون بوده، بلكه يك شاخص ارزشمند در پيش گويي نماي چربي هاي خون در بيماران ديابتي مي باشد.

Introduction Impaired lipid metabolism in diabetic patients is implicated in cardiovascular complications. The aim of this study was to evaluate the effect of glycemic control on the lipid profile of type 2 diabetic patients. Materials and Methods This study was performed at Emam Reza Hospital, Mashhad, Iran, in 2006. A total of 357 adults with type 2 diabetes (144 males and 213 females) were evaluated. This study was approved by the local committee of medical Ethics. In the standard condition, the sera analysed for fasting blood glucose (FBG) by glucose oxidase method, and for total cholesterol, triglyceride, high density lipoprotein cholesterol (HDL-C) and low density lipoprotein cholesterol (LDL-C) by enzymatic methods, and for HbA1c by chromatography method. The data analyzed by (SPSS, version 11.5), Pearson’s correlation test, t test and one- way analysis of variance. P values ≤ 0.05 considered significant. Results The level of HbA1c, Triglycerides and FBG did not differ significantly between males and females, however, the level of cholesterol, LDL-C, and HDL-C were significantly higher in females. There was a significant correlation between FBG and HbA1c. A direct association of FBG and HbA1c with total cholesterol and triglycerides observed, however, they were not correlated with LDL- C and HDL-C. The level of serum triglyceride was considerably higher in patients with inadequate glycaemic control. Conclusion This study clearly shows that, HbA1c not only is a reliable biomarker of glycemic control but also, a good predictor of the serum lipid profile in diabetic patients.