ارزيابي سايتوكاين هاي مترشحه از سلول هاي Th1 و Th2 در مبتلايان به ليشمانيوز پوستي حساس و مقاوم به درمان با گلوكانتيم

Evaluation of Th1 & Th2 cytokines secreted in the healing & nonhealing cases of Cutaneous leishmaniasis, treated by Glucantime

مقدمه ليشمانيوز پوستي در بسياري از نقاط ايران از جمله شهر مشهد به صورت اندميك مشاهده مي‌شود. در سال هاي اخير مواردي از عدم پاسخ به درمان هاي رايج (تركيبات پنج ظرفيتي آنتي‌موان) از‌ جمله گلوكانتيم مشاهده‌ شده‌است. پاسخ ايمني سلولي كه به وسيله سلول‌هاي (T-helper type1(Th1 ايجاد مي‌شود، نقش مهمي در محافظت در برابر بيماري ليشمانيوز ايفا مي‌كند درحالي كه فعاليت سلولهاي(T-helper type2 (Th2 باعث پيشرفت بيماري مي‌شود. هدف اين مطالعه ارزيابي سايتوكين‌هاي مترشحه از سلول‌هاي مونونوكلئر خون محيطي PBMC)1) در مبتلايان به ليشمانيوز پوستي حساس و مقاوم به درمان با گلوكانتيم و گروه كنترل، جهت يافتن روشي براي درمان بيماران مقاوم به درمان مي‌باشد. روش كار اين مطالعه توصيفي- مقطعي در سال 1385 درمورد 60 نفر از بيماران درمانگاه شماره يك آب و برق و بيمارستان قائم انجام شد. ارزيابي پاسخ ايمني سلولي در گروه هاي حساس و مقاوم به درمان ليشمانيوز پوستي و گروه كنترل با اندازه‌ گيري سايتوكين‌هاي آزاد شده از سلول‌هاي PBMC پس از تحريك با آنتي‌ژن ليشمانيا ماژور و ميتوژن به مدت 48 ساعت توسط روش اليزا انجام گرديد. اطلاعات با استفاده از نرم افزاز SPSS ورژن 12 و آزمون هاي آناليز واريانس، كروسكال واليس و من ويتيني تجزيه و تحليل شد. نتايج سلول‌هاي PBMC افراد حساس به درمان، سايتوكين IFN-γ را با p<0.05 بيش از بيماران مقاوم به درمان ترشح كردند در‌حالي كه در بيماران مقاوم به درمان IL-4 با p<0.005 بيش از بيماران حساس به درمان ترشح شد. نتيجه‌گيري نتايج اين مطالعه نشان مي‌دهد كه ترشح سايتوكين‌هايي كه باعث فعاليت پاسخ‌هايTh2 مي‌شوند، مثل IL-4 در بيماران مقاوم به درمان بيش از موارد حساس به درمان ترشح مي‌شوند و ترشح سايتوكين‌هايي كه پاسخ‌هاي Th1 را فعال مي‌كنند مثل IFN-γ در موارد حساس به درمان بيش از بيماران مقاوم به درمان ترشح مي‌شوند.

Introduction: Cutaneous leishmaniasis is an endemic disease in Iran، the pentavalent antimonials، used for treating this disease; do not show effective enough in the recent years. The cellular immune response caused by T-helper type1 (Th1) cuases protection against leishmaniasis and that of T-helper type2 (Th2) causes the progress of the disease. The aim of this study was evaluating secreted cytokines from peripheral blood mononuclear cells (PBMCs) in healing and nonhealing cases of cutaneous leishmaniasis treated by glucantime and control group to find a treatment policy for nonhealing patients. Materials and Methods: This descriptive study was conducted in 2006 on the subject of 60 cases of individuals، referred to Vila Clinic and Ghaem Hospital of Mashhad. This study was approved by the local committee of Medical Ethics.The cellular immune response in nonhealing and healing cutaneous leishmaniasis and control group evaluated by measuring the cytokine released by PBMCs when stimulated with Leishmania major antigens and mitogen for 48 h by Enzyme Linked Immuno Sorbent Assay (ELISA). Results: PBMCs of healing group secreted higher levels of interferon gamma (IFN-γ) than the nonhealing patients (p<0.05)، whereas the interleukin 4 (IL-4) levels were higher in the nonhealing group compared to the healing ones (p<0.005). Conclusion: The results demonstrate that secretion of cytokines that activate Th2 response like IL-4 in nonhealing patients was higher than healing cases and secretion of cytokines which activate Th1 response such as IFN-γ in the healing cases was higher than the nonhealing patients.