تحليل و ارزيابي علل وقوع لغزندگي در سطح آسفالت

عوامل مؤثر بر لغزندگي به سه دسته عوامل مربوط به روسازي، شرايط آب‌وهوايي و نوسانات ترافيكي و خصوصيات مربوط به وسيله‌نقليه تقسيم‌بندي مي‌شوند. يكي از عوامل مربوط به روسازي، عمق متوسط بافت درشت‌دانه است. هدف اصلي اين تحقيق، بدست آوردن متوسط عمق بافت درشت روسازي است. براي رسيدن به هدف اصلي، دانه‌بندي مناسبي از آيين‌نامه روسازي راه‌هاي ايران (دانه‌بندي باز و پيوسته شماره 5) انتخاب شده‌است. با اين دانه‌بندي‌ها و شش نوع درصد مختلف قير خالص60-70 با درصدهاي 4، 5/4، 5، 5/5، 6، 5/6 و مصالح آهكي كوهي شكسته، نمونه‌هايي با روش مارشال ساخته شد. بعد از ساخت نمونه‌ها و تحليل نتايج آنها، درصد قير بهينه براي هر كدام از نمونه‌ها بدست آمد. سپس با توجه به درصد قير بهينه، نمونه‌هاي ژيراتوري ساخته شد. بر روي اين نمونه‌ها به روش پخش ماسه طبق استاندارد ASTM E965-96)) اثر بافت درشت بين نمونه‌هاي مختلف بررسي و مناسب‌ترين دانه‌بندي از لحاظ مقاومت در برابر لغزندگي انتخاب شد. نتايج آزمايش‌ها نشان داد عمق متوسط بافت درشت‌دانه براي دانه‌بندي باز بسيار بيشتر از دانه‌بندي پيوسته مي‌باشد. همچنين آسفالت متخلخل به‌دليل دارا بودن فضاي خالي مناسب و زه‌كشي عرضي مداوم آب‌هاي سطحي مي‌تواند گزينه مناسبي براي رفع پديده لغزندگي باشد.