مقايسه توانايي استريوگنوز دهاني كودكان كم شنوا و كودكان شنوا

Oral Stereognosis in children with and without Hearing Loss

هدف: از اين پژوهش بررسي توانايي استريوگنوز دهاني به مثابه شاخصي براي عملكرد حسهاي داخل دهاني در كودكان كم شنواي 9-6 ساله در مقايسه با كودكان سالم همسن است. روش: در اين پژوهش مقطعي- مقايسه‌اي10 كودك كم‌شنواي شديد تا عميق 9-6 ساله با 20 كودك سالم همسن از طريق آزمون تشخيص شكل از لحاظ توانايي استريوگنوز دهاني مورد مقايسه قرار گرفتند، براي تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم افزار آماري 5/11 spssو آزمون t در سطح معناداري05/0 استفاده شد. يافته‌ها: ميانگين و انحراف معيار استريوگنوز دهاني در كودكان كم شنوا20±80/0و در كودكان سالم97/0±95/0 بود كه اين تفاوت معنادار بود(001/0=P) و ميانگين وانحراف معيار مدت زمان صرف شده براي تشخيص اشكال برحسب ثانيه در كودكان كم شنوا54/0±027/2و در كودكان سالم 33/0±42/1 بود كه در اين مورد هم تفاوت معنادار بود (001/0=P). نتيجه‌گيري: همان‌طور كه يافته‌هاي اين پژوهش نشان داد، در كودكان كم شنوا به علت استفاده كمتر از گفتار وهمچنين رشد ناقص صداهاي گفتاري، گيرنده‌هاي حسي داخل دهان در آنها نيز به اندازه كافي تحريك نمي‌شوند و در نتيجه عملكرد اين حسها نيز دچار اختلال مي‌شود، كه اين خود به مثابه عامل تأثيرگذار منفي بر توليد گفتار آنها خواهد بود؛ بنابراين بايد ارزيابي و تقويت حسهاي داخل دهاني لمس- فشار و حركتي در برنامه‌هاي گفتار درماني اين كودكان مد نظر قرار گيرد.

Objective: This research studies oral stereognosis in children with and without hearing loss. Method: This cross-sectional study was conducted to compare oral stereognosis in 10 children with hearing loss, and 20 normal children. Results: Significant differences were found between mean scores of oral stereognosis, and mean time of recognition in children with and without hearing loss (P<0/05). Conclusion: This research concludes that hearing loss decreases oral sensory.