بررسي و تحليل عناصر داستان در چند داستان بازنويسي شده از شاهنامه براي نوجوانان

Elements of Short Stories in Some of the Regenerated Stories of Shahnameh: A Useful Source for the Adolescents

شاهنامه فردوسي از شاهكارهاي ادبي جهان و بزرگترين ميراث فرهنگي ايرانيان است. اين كتاب آكنده از مسايل و آموزه‌هاي اخلاقي، فرهنگي و تربيتي است. بهره­مندي از اين مفاهيم و آموزه‌ها تنها مختص گروه خاصي از جامعه (بزرگسالان) نيست بلكه نوجوانان براي آشنايي با هويت ملي خود به پيوند عميقي با شاهنامه نياز دارند. شاهنامه، نوجوانان را با تمدن، فرهنگ و گذشته پر افتخار كشور خويش آشنا مي‌سازد. اين آشنايي و ارتباط درگرو انجام بازنويسي­هاي مناسب و خلاق از اين اثر ارزشمند است. هدف اين پژوهش بررسي و مقايسه چند متن بازنويسي شده(ساده و خلاق) از شاهنامه فردوسي، از ديدگاه اصول مهم داستاني (طرح، شخصيت­پردازي، درون مايه، زاويه ديد، صحنه­پردازي) براي ارزيابي تفاوت­ها و شباهت­هاي ساختاري متن اصلي با متن بازنويسي شده و دست يافتن به اصول و شيوه‌هاي بازنويسي خلاق و مناسب براي گروه سني نوجوان است.

Shahnameh is one of the best Iranian cultural heritage sources and one of the literary master works in the world. This book is full of moral, cultural and deductive teaching which are of great benefit not only to adults but also adolescents who need to be familiar with Shahnameh to get acquainted with their national identity. Shahnameh familiarizes adolescents with the civilization, cultural and glorious history of Iran. This familiarity necessitates innovative rewriting of this valuable work. This study thus aims to compare a number of regenerated texts of Shahnameh in terms of the major story principles, (plot, characterization, theme and point of view) to investigate the differences and similarities of the structures of th e original texts with the regenerated ones in order to determine principles and methods of innovative regeneration and simplification beneficial to adolescents.