توانمندي انجام كار و ارتباط آن با بهره وري در كارمندان بانك

Work ability and its relation with productivity in bank staff

زمينه و هدف: امروزه، نقش اساسي نيروي انساني در فعاليتهاي اقتصادي - اجتماعي باعث شده است كه اين نيرو به عنوان مهمترين جزء هر سازمان، بيشترين نقش را در ارتقاء بهره وري و حركت به سوي توسعه و تعالي ايفا كند. از مهمترين عوامل تاثيرگذار بر بهره وري نيروي انساني مي توان به ميزان تناسب او با نيازمنديهاي شغلي اش اشاره نمود. هدف از اجراي اين تحقيق، بررسي ميزان توانمندي انجام كار در كارمندان بانك و تعيين ارتباط آن با بهره وري شغلي است. روش بررسي: 117 كارمند بانك در اين تحقيق توصيفي – تحليلي شركت كردند. داده هاي مورد نياز از طريق پرسشنامه گردآوري گرديد. اطلاعات دموگرافيك و شغلي نظير سن، سابقه كار، ميزان تحصيلات و ... از طريق يك پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك جمع آوري گرديدند. جهت ارزيابي وضعيت توانمندي شاغلين از شاخص توانمندي كار و به منظور ارزيابي بهره وري فردي از پرسشنامه كيفيت – كميت استفاده گرديد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss و آزمون همبستگي پيرسون تحليل شدند. يافته ها: يافته هاي تحقيق ميانگين امتياز شاخص توانمندي كار كارمندان مورد بررسي را 4/9 ± 40/43 نشان داد. چنانچه كارمندان عليرغم بيماري و كسالت در محل كار حاضر شوند، بهره وري ايشان به طور متوسط 2/1 ± 4/2 ساعت نسبت به شرايط عادي كاهش مي يابد. شاخص توانمندي انجام كار با افت بهره وري شغلي همبستگي منفي معني دار دارد ( 0/011=r= -0/3, p) نتيجه گيري: نظر به اينكه توانمندي شغلي به طور مستقيم با افت بهره وري در ارتباط است، اتخاذ تمهيدات لازم جهت حفظ توانمندي كارمندان بانك در سطح خوب و جلوگيري از افت آن ضروريست. اين اقدامات مي توانند ضمن كاهش هزينه ها، از طريق افزايش انگيزه و رضايت كاركنان زمينه اعتلاي بهره وري بانكهاي كشور را فراهم آورند.

Background and aims: Nowadays, the basic role of human resources in the socioeconomic activities has made it the most important element of each society; which takes a vital place in promoting productivity. One of the most important factors affecting human productivity is the amount of fit between worker and his/her work. The aim of this study was to evaluate bankers work ability and relationship with their productivity. Methods: 117 bankers were volunteered to participate into this study. Data were collected by means of questionnaire. Demographic and job related information such as age, seniority, education was asked. The Work Ability Index was used to assess work ability and the Quantity-Quality questionnaire was applied to measure productivity. Data was analyzed with SPSS software using Pearson correlation methods. Results: According to our results, the mean WAI was 40.43±4.9. In the case of presenteeism, productivity of bankers reduced by 4.2±2.1, as compared to the normal condition. WAI has a significant relationship with productivity (p=0.011; r=-0.3). Conclusion: Since there is a positive correlation between reduced productivity and reduced working ability, appropriate strategies should be taken into account in order to stabilize acceptable working capacity. In addition to reduce costs, such interventions, through increasing staff motivation and satisfaction, could facilitate the path to promote productivity.