تخصيص كارهاي ساختماني ميان كارگران با هدف كمينه سازي ريسك كاري كل بر پايه مدل دوزيس

Assigning construction tasks among a group of workers with respect to minimizing total work risk on the base of DOISIS-MODEL

زمينه و هدف: برآورد ميزان فشار وارد بر مهره هاي كمر در شرايط مختلف كاري همواره يكي از جنبه هاي مهم و كاربردي در مهندسي فاكتورهاي انساني در محيط هاي عمراني و صنعتي بوده است كه برآورد صحيح آن به بهبود شرايط كار و وضعيت افراد كمك فراواني مي كند. يكي از مسائل پيش روي كارشناسان، تخصيص بهينه نيروي انساني به كارها و وظايف مختلف با توجه به ويژگي هاي بدني آنهاست. هدف از پژوهش پيش رو ارائه رويكردي جهت تعيين كار مناسب براي هر كارگر ساختماني با هدف كمينه سازي ريسك آسيب به مهره هاي كمر در كل كارها است روش بررسي: در اين مطالعه 9 كار ساختماني متداول انتخاب و فشار وارد بر ناحيه لومبار براي هر يك از افراد در حين انجام هر كار مورد ارزيابي قـرارگرفت. بدين منشور ميانگين مدت زمان قرار گيري بدن در يك پوزيشن، در طول شيفت كاري مبناي محاسبات قرار گرفت. سپس با استفاده از روش شافين و دوزيس، ريسك كاري (فشار وارد بر كمر) مرتبط با هر تخصيص محاسبه شد. در گام بعدي به منظور تخصيص بهينه كار ميان افراد از يك مدل برنامه ريزي خطي بهره برديم كه در آن هزينه تخصيص ها برابر ريسك كار در نظر گرفته شده و تابع هدف مدل، كمينه سازي ريسك كل كار افراد (تخصيص ها) مي باشد. در نهايت با حل مدل، توزيع كار ميان افراد مشخص گرديد. يافته ها: از آنجا كه مشخصات آنتروپومتريك افراد از صدك 5 تا صدك 95 انتخاب شده است، در اين مطالعه مشخص شد كه با افزايش قد و وزن، ميزان ريسك اغلب كار ها افزايش خواهد يافت. با اين وجود با استفاده از رويكرد پيشنهاد شده، مي توان تصميمي اتخاذ نمود كه در حين تخصيص تا حد امكان از ريسك كاري ميان افراد كاسته شود. نتيجه گيري: استفاده از افرادي كه داراي قد و وزن بالاتري هستند، چندان در اين گونه كارهاي ساختماني مناسب نبوده و تا 20% ريسك كاري آنها را افزايش خواهد داد. همچنين استفاده از روش ذكر شده براي كاهش ريسك كاري كل ميان افراد مي تواند مفيد باشد.

Background and aims: Evaluation of physical pressure during different working conditions is one of the important and applicable aspects of human factors engineering at industrial and construction environments. Accurate calculation of physical pressure helps to improve working condition and status of workers. One of the challenges that experts faced with is the optimal assignment of human resources to the diverse tasks with respect to physical features of them. Methods: In this study, we chose 9 casual construction works to clarify our subject. Then we measure the pressure on lumbar area for all people during different position. In order to measuring the pressure, we assume average time that each person be in the different position in a single shift. After that we calculate work risks by means of Chaffin and Doisis model. At the next step in order to assign work to workers we use a linear programming model at which the cost of assignments is equal to work risks and the objective function is to minimize total work risk. Finally, by solving the model, best assignment is achieved. Results: Since we choose 5th percentiles to 95th percentiles anthropometric features, we find out that by increasing height and weight, the risk of all works increases too. However, by means of proposed method, we can make a decision that minimizes person’s work risk. Conclusion: Persons that has higher anthropometric features are not suitable for these kinds of construction works and their risk increases up to 20% with respect to other ones. Also using mentioned method for decreasing total work risk among people is made benefits.