عنوان مقاله :
تأثير هشت هفته تمرين تركيبي و مكملدهي ال-آرژنين بر سطوح پلاسمايي مشتق اكسيدهي داكسيگوانوزين ((8-OHdG، مالونديآلدهيد و ظرفيت تام آنتياكسيداني مردان سالمند (مدلسازي چند متغيره طولي)
عنوان به زبان ديگر :
The Effect of Eight Weeks Concurrent Training and Supplementation of L_Arginine on Plasma Level of 8-hydroxydeoxyguanosine (8-OHdG), Malondialdehyde and Total antioxidant capacity in Elderly Men (Multivariate Longitudinal Modeling
پديد آورندگان :
گيلاني، ندا دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده بهداشت - گروه آمار و اپيدميولوژي , اسماعيلي، علي دانشگاه سمنان - دانشكده علوم انساني - گروه فيزيولوژي ورزشي , حق شناس، روح الله دانشگاه سمنان - دانشكده علوم انساني - گروه فيزيولوژي ورزشي
كليدواژه :
سالمندي , تمرين جسمي , آرژنين , ضد اكسايش
چكيده فارسي :
مقدمه: سالمندي فرآيندي زيست شناختي است، كه با تجمع آسيبهاي اكسيداتيو به مولكول DNA همراه است. از آنجا كه فعاليتهاي ورزشي و استفاده از مكملهاي غذايي نقش موثري در كاهش عوارض سالمندي دارند، در اين مطالعه تاثيــر هشت هفته تمرين ورزشي و مصرف ال ـ آرژنين بر محصولات فرايندهاي اكسيداتيو شامل مشتق اكسيـــدهي داكسيگوانوزين (8-OHdG)، مالونديآلدهيد و ظرفيت تام آنتياكسيداني (TAC) در مردان سالمند مورد بررسي قرار گرفت. مواد و روشها: 44 مرد سالمند با ميانگين سني 4/61±67/77انتخاب و به صورت تصادفي در 4 گروه 11 نفري گروه تمرين+مكمل (ES)، گروه تمرين+دارونما (EP)، گروه مكمل و گروه شاهد تقسيم شدند. گروه هاي تمرين، هشت هفته پروتكل طراحي شده تمرين تركيبي استقامتي و قدرتي را سه جلسه در هفته، يك روز در ميان انجام دادند. گروه تمرين+مكمل و گروه مكمل، روزانه 1000 ميليگرم ال_آرژنين را يك ساعت بعد از صبحانه و يك ساعت قبل از تمرين مصرف كردند. از روش الايزا براي اندازهگيري متغيرهاي بيوشيميايي و از روش تحليل كووواريانس و مدلسازي چند متغيره طولي براي تحليل دادهها در سطح معناداري 0/05>P استفاده شد. يافتهها: تغييرات 8-OHdG، MDA و TAC در 4 گروه مورد مطالعه، تفاوت معناداري داشت (0/001>P). 8–OHdG و MDA در هر سه گروه ES (به ترتيب 35/38- درصد و 61/85- درصد)، EP (22/59- درصد و 55/45- درصد) و مكمل (14/90- درصد و 3/09- درصد) كاهش معناداري داشت (0/001>P). همچنين TAC در گروه ES (135/56درصد)، گروه EP (76/21درصد) و گروه مكمل (21/27 درصد) افزايش معناداري داشت (0/001>P). تاثير توام تمرين و مصرف مكمل بيشتر از تاثير تمرين يا مصرف مكمل به تنهايي بر 8–OHdG (0/001P<، 5/16- =β)، TAC (0/001P<، 2/30- =β) و MDA (0/001P<، 3/50=β) بود. همچنين تمرين تاثير معناداري بيشتري نسبت به مصرف مكمل به تنهايي روي پاسخها نشان داد. نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي مطالعه حاضر، مصرف مكمل ال آرژنين و تمرينات تركيبي هوازي و قدرتي ميتواند به عنوان كاهشدهنده شاخصهاي استرس اكسايشي و بهبوددهنده سيستم آنتياكسيداني در سالمندان مورد استفاده قرار گيرد.
چكيده لاتين :
Introduction: Aging is a biological process that is associated with accumulation of oxidative damage to the DNA molecule. Considering that physical activities and nutritional supplements play an effective role in reducing the effects of aging, this study investigated the effects of eight weeks concurrent training and supplementation of L-arginine on stress oxidative biomarkers, including 8-hydroxydeoxyguanosine (8-OHdG), Malondialdehyde (MDA) and Total antioxidant capacity (TAC) in elderly men. Materials and Methods: Forty-four elderly men (mean age: 67.77±4.61 years), were selected and randomly divided into four groups (n=11 each): Concurrent Training+Supplement group (ES); Concurrent Training+Placebo group (EP); Supplement group and the Control group. The Concurrent Training+Supplement and Concurrent Training+Placebo groups performed the exercise protocol of eight weeks of concurrent training, three sessions per week. Every morning, one hour before exercise training, the concurrent Training+Supplement and the supplement groups consumed 1000 mg of L-Arginine. ELISA methods were used for measurement of biochemical variables and for analysis of data we used the multivariate longitudinal model. Results: There were significant between-group differences in changes of 8-OHdG, MDA and TAC (P<0.001). OHdG and MDA in all three groups of ES (35.38% and 61.8%), EP (22.59%, 55.55%) and supplement group (14.94%, 95.3%) had a significant decrease (P<0.001). Also TAC increased significantly in the ES-(135.56%) EP-(76.21%) and the supplement group (21.27%) (P<0.001). Joint effect of training and supplementation was greater than their individual effects on 8-OhdG (β=-5.16, P<0.001), TAC (β=-2.30, P<0.001), and MDA (β=3.50, P<0.001). Also exercise per se had a significantly greater effect on responses than just supplementation. Conclusion: Findings of this study, it demonstrate that supplementation of L-arginine and combined aerobic and strength training can be used as to lower oxidative stress indices and improve antioxidant systems in the elderly.
عنوان نشريه :
غدد درون ريز و متابوليسم ايران
عنوان نشريه :
غدد درون ريز و متابوليسم ايران