تأثير 8 هفته ورزش تاي چي بر قند خون ناشتاي افراد مبتلا به ديابت نوع 2

The Effect of 8 Weeks Tai Chi Exercise on the Fasting Blood Glucose of people with Type 2 Diabetes

مقدمه: تغيير سبك زندگي يكي از عوامل مهم در كاهش شيوع ديابت و عوارض آن است. با ماشيني شدن زندگي و افزايش بي‌تحركي در جوامع، اين مطالعه، با هدف «بررسي تأثير ورزش تاي‌چي بر قند خون ناشتاي افراد مبتلا به ديابت نوع2» انجام شد. مواد و روش‌ها: در اين تحقيق نيمه‌تجربيِ دوگروهي كه در سال1395در دو بيمارستان فيروزگر و حضرت رسول اكرم(ص) تهران انجام شد تعداد67 بيمار مبتلا به ديابت نوع2شركت داشتند. بعد از دريافت رضايت‌نامه‌ي كتبي از نمونه‌ها،آنان به طور تصادفي در2گروه تاي‌چي و كنترل قرار گرفتند. آزمودني‌ها8 هفته و هفته‌اي3روز ورزش تاي‌چي را به مدت30دقيقه انجام دادند. قند خون ناشتاي آنان قبل و بعد مداخله در آزمايشگاه كنترل شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي آماري توصيفي(فراواني نسبي،ميانگين و انحراف معيار) و آزمون‌هاي كولموگرف – اسميرنوف، تي مستقل، تي زوجي و كاي‌دو در نرم‌افزارSPSS نسخه‌ي16در سطح معني‌داري كمتر از 05/0 تجزيه‌وتحليل شد. يافته‌ها: بيشتر افراد هر دو گروه را زنان تشكيل داده بودند؛ در مقايسه‌ي جنس در دو گروه تفاوت معني‌داري مشاهده نشد(0/882p=). ميانگين سنّي افراد گروه تاي‌چي6/35±51/63سال و ميانگين سنّي افراد گروه كنترل7/83±51/85سال بود كه بين دو گروه تفاوت معني‌داري وجود نداشت(0/995p=). بيشتر افراد دو گروه داراي تحصيلات ديپلم بودند؛ بين دو گروه ازاين لحاظ تفاوت معني‌دار مشاهده نشد(0/160p=). تفاوت ميانگين قندخون بين ابتداي مداخله(36/13±149/82) و پايان مداخله در گروه تاي‌چي(29/92±124/21)(0/013p=)معني‌دار بود. تفاوت ميانگين قندخون ناشتاي پايان مداخله بين گروه‌هاي تاي‌چي و كنترل معني‌دار بود(0/003p=). نتيجه‌گيري: باتوجه به نتايج پژوهش، انجام8هفته ورزش تاي‌چي بر كاهش سطح قندخون مؤثر است؛ لذا انجام اين ورزش به افراد مبتلا به ديابت نوع2توصيه مي‌شود و بايد در آموزش‌هاي پرستاري مدنظر قرار گيرد

Introduction: Changing life style is considered as an important factor in the reduction of diabetes incidence and its side effects. Due to the tendency of sedentary life style and automation, The aim of this study was to determine the effect of tai chi exercise on fasting blood glucose levels in patients with type2 diabetes. Methods: It was a semi-experimental two group trial that was done in 2 Tehran’s hospital(firoozgar-rasol) in 1395. After gathering written testimonial, a total of 67 patients with type2 diabetes were randomly assigned into two groups (Tai chi and control). Tai chi group practiced 30minutes, 3days a week for 8 consecutive weeks. fasting blood glucose was measured before and after the study in hospital. Data was analyzed by descriptive statistics (Relative ferequency, Mean, standard deviation), kolmogrov-smirnov test, paired T, independent T, ANOVA and Chi-square tests using SPSS(v.16). Significant level was considered at less than 0.05. Results: Most contributers were women in both groups. There was not a significant difference of the gender between two groups (p=0.882). Age mean of people in Tai chi group was 51.63±6.35 and in control group was 51.85±7.83. There was not an important difference between two groups (p=0.995). The majority of participants in both groups were diploma. There was not a significant difference in the education level between two groups (p=0.160). An important difference was seen between the mean of initial (149.82±36.13) and last fasting blood glucose of Tai chi exercise groups(124.21±29.92)(p=0.013). There was also a significant difference between the mean of last fasting blood glaucose of Tai chi and control groups (p=0.003). Conclusion: According to the findings, 8weeks of tai chiexercise reduces fasting blood glucose levels; therefore this exercises is recommended to patients with type2 diabetes and must be put in nursing Curriculum