عنوان مقاله :
بررسي ارتباط اختلالات اسكلتي-عضلاني با شاخص استرين شغلي(SI) وتوانايي كار جسمي كارگران صنف توليد كنندگان كفش بازار تهران
عنوان به زبان ديگر :
Strain Index (SI) and physical activity of shoe syndicate workers in Tehran Bazaar
پديد آورندگان :
خاني جزني، رضا دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده سلامت ايمني و محيط زيست , كاوسي دولانقر، امير دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده سلامت ايمني و محيط زيست , مهدي، محمد دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده سلامت ايمني و محيط زيست , مقيسه، محمد دانشگاه پيام نور واحد تهران شمال , جليلي، احمد دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده سلامت ايمني و محيط زيست
كليدواژه :
اختلالات اسكلتي - عضلاني , استرين شغلي , توانايي كار جسمي , ارگونومي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: كفاش ها نياز به كار ماهيچه اي دارند ، ظرفيت قلبي- تنفسي آنان عامل تعيين كننده ي عملكرد و بهره وري وظايف روزانه مي باشد و با توجه به شيوع بالاي اختلالات اسكلتي عضلاني و همچنين وجود باركاري سنگين در كارگران صنف توليد كنندگان كفش ما را برآن داشت كه تا به مطالعه بررسي ارتباط اختلالات اسكلتي-عضلاني با شاخص استرين شغلي(SI) وتوانايي كار جسمي كارگران صنف توليد كنندگان كفش بازار تهران بپردازيم
روش بررسي: در اين مطالعه، صنف توليد كفش به 5 وظيفه برشكاري، رويه سازي، پيشكاري، چسب زني و كار جمع كن (بسته بندي و...)تقسيم شد.از پرسشنامه استاندارد نورديك جهت دستيابي به نرخ شيوع اختلالات اسكلتي –عضلاني و با استفاده از روش تست پله Tuxworth & Shahnavaz جهت ظرفيت هوازي و از شاخص استرين شغلي جهت برآورد ارگونوميكي و سپس داده هاي مورد نياز، از نرم افزار SPSS20 جهت تجزيه و تحليل داده ها استفاده شد.
يافته ها: تعداد كل نمونه 235 مورد، بين استرين شغلي با اختلالات اسكلتي عضلاني بخش انتهائي اندام فوقاني (سمت راست ، سمت چپ ) با استفاده از آزمون ضريب همبستگي پيرسون ارتباط معنادار يافت شد اما نتايج حاصل از بررسي ارتباط امتياز شاخص Vo2max كارگران صنف توليد كفش با اختلالات اسكلتي عضلاني شانه، آرنج مچ دست و پا ران، ستون فقرات و كمر و به عبارتي با كليه اندام ها معني دار نداشت
نتيجه گيري : اختلالات اسكلتي – عضلاني بخش انتهائي اندام فوقاني ( مچ دست، شانه و آرنج) همبستگي قوي با استرين شغلي دارد. برنامه ريزي مناسب براي كاهش استرين شغلي مي تواند به كاهش اختلالات عضلاني و اسكلتي اندام فوقاني در كفاشان مي باشد
چكيده لاتين :
Background and aims: Cardiorespiratory capacity determines performance and
productivity of daily jobs. Shoe production workers have heavy workload and
musculoskeletal disorders are prevalent among them. Investigation on the relationship
between musculoskeletal disorders (MSDs) and job strain index (SI) and physical activity
capability of shoe workers can help to reduce MSDs.
Methods: This study was done on 235 shoe workers of Tehran Great Bazar. Cases of the
study were categorized as having 5 roles of cutting, coating, preworking, gluing, and
finishing (packaging, etc.). Nordic questionnaire was used to assess the rate of
musculoskeletal disorders, and Tuxworth & Shahnavaz step-test was used to find aerobic
capacity, and the job strain index was used for ergonomic estimation. All data were
analyzed using SPSS 20 software.
Results: Between job strain and musculoskeletal disorders of end part of upper limbs (right
side, left side), a significant relationship was found (p<0.05). No significant relationship
between VO2max index scores of shoe workers and musculoskeletal disorders of shoulder,
elbow, wrist, ankle, hip, spinal cord, and waist, and all organs in general (p>0.05).
Conclusion: Musculoskeletal disorders of terminal part of upper organs (wrist, shoulder,
and elbow) had strong correlation with job strain. Proper planning to reduce job strain and
ergonomic training can reduce the risk of MSDs in terminal part of upper organs in shoe
makers.
عنوان نشريه :
سلامت كار ايران
عنوان نشريه :
سلامت كار ايران