پديد آورندگان :
فولادي، سيامك دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده كشاورزي - گروه زراعت و اصلاح نباتات , گلداني، مرتضي دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده كشاورزي - گروه زراعت و اصلاح نباتات , قرباني، رضا دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده كشاورزي - گروه زراعت و اصلاح نباتات , كافي، محمد دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده كشاورزي - گروه زراعت و اصلاح نباتات
كليدواژه :
آسپيرين , روده كوچك , جنين , موش صحرايي
چكيده فارسي :
تنشهاي خشكي، شوري و و انجماد از جمله تنش هاي مهم غير زنده محيطي مي باشند كه از رشد مطلوب گياه جلوگيري مي كنند. به منظور بررسي مطالعه تأثير سطوح مختلف خشكي، شوري و انجماد بر خصوصيات جوانه زني بذر موجود در قطعه بالايي (بذر بالاي خورجين) و پاييني (بذر پايين خورجين) خورجينك شلغم هرز سه آزمايش جداگانه به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با چهار تكرار در شرايط كنترل شده (ژرميناتور) انجام شد. تيمار هاي آزمايش علاوه بر نوع بذر شامل سطوح مختلف خشكي صفر (شاهد)، 120 ،80 ،40 ،10 و 200) ميلي مولار ناشي از كلريد سديم و سطوح مختلف انجماد دماهاي صفر (شاهد)، 15 ،-10 ،-5- و 20- درجه سانتي گراد) به مدت 24 ساعت بودند. نتايج نشان داد كه با كاهش پتانسيل آب، ســرعت و درصد جوانه زني، طول ساقه چه، وزن تر ساقه چه و ريشه-چه به صورت خطي نسبت به شاهد كاهش يافت، اما طول ريشه چه ابتدا در بذر قطعه بالا خورجين تا سقف 6- بار و در بذر قطعه پاييني خورجين تا سقف 4- بار افزايش نشــان داد و سپس كاهش يافت. سرعت و درصد جوانه زني در بذر بالاي خورجين، با افزايش شوري تا 10 ميلي مولار نسبت به تيمار شاهد، ابتدا افزايش و سپس كاهش يافت. در صورتي كه سرعت جوانه زني در بذر پايين خورجين، با اعمال شوري از همان ابتدا نسبت به تيمار شاهد به صورت خطي كاهش نشان داد. به طور كلي نتايج نشان داد كه تأثير دماي انجماد در بذر بالاي خورجين تا دماي 5- درجه ســانتي گراد و بذر پاييني خورجين تا 15- درجه سانتي گراد اثر معني داري بركاهش سرعت جوانه زني نداشت و همچنين كاهش دما در بذر بالاي خورجين تا 0 درجه و در بذر پايين خورجين تا 5- درجه سانتي گراد اثر معني داري بر كاهش درصد جوانه زني نداشت. با افزايش شوري تا 10 ميلي مولار، صفات مورد مطالعه با تيمار شــاهد اختلاف معني دار نداشت. اما اختلاف سرعت جوانه زني در شوري 10 ميلي مولارر بين بذر بالاي و پايين خورجين معن يدار بود.
چكيده لاتين :
The study of weed flora changes under different crop management system is an important key to achieve successful weed management in every agroecosystem. This study was conducted in order to evaluate the effect of potato monoculture continuing on weed density and diversity in the conventional agroecosystems of Jiroft region-at 2015-16 in University of Jiroft, Iran. Agroecosystems, which was assessed in this study, were potato monoculture systems included continues monoculture period less than 3 years (S1), 3-6 years (S2), 6-9 years (S3) and more than 9 years (S4) and long-term fallow (F). Sampling was performed using systematic-randomized method in three stages (before sowing, 60 days after planting and 30 days after harvest) with 1×1 m2plot. Base on results 28 weed species were observed which 17 species of them were common in all five agroecosystems. ANOVAs' result showed there were significant effect of continuing in potato monoculture on density weeds as Cyperus rotendus L., Cyperus esculentus L., Trifolium repens L., Chenopodium album L., Cynodon doctylon L., Amamrantus retrofloxios L. and Digitaria sanguilanis L. Increase of potato monoculture period from 3years in agroecosystem of S1 up to 9years in S4 agroecosystem caused to significant increasing in weed density so maximum weed density was observed in S4. Evaluating of diversity indices showed continuing in potato monoculture period had significant effect on diversity indices includes of Simpson, Shannon, Margalef, Menhinik and Evenness, so highest value of these indices (Simpson:0.97, Shannon: 3.65, Margalef: 5.24, Menhinik: 2.99) and lowest value (Simpson:0.87, Shannon: 2.22, Margalef: 3.88, Menhinik: 2.00) were observed respectively in agroecosystems of S4 and F. In summary continuing in period of potato monoculture caused to significant increase in weed flora density and diversity indices.
