عنوان مقاله :
اثر عصار آبي گيا مفري بر كوليت زخمي در موش ها ي صحرايي نر بالغ
عنوان به زبان ديگر :
The effect of aqueous extract of Dracocephalum polychaetum Burnm on ulcerative colitis in adult male rats
پديد آورندگان :
كوه پيما، حكيمه دانشگاه شهيد باهنر كرمان - دانشكده علوم - گروه زيست شناسي , عباس نژاد، مهدي دانشگاه شهيد باهنر كرمان - دانشكده علوم - گروه زيست شناسي , احمدي نژاده، سعيده دانشگاه شهيد باهنر كرمان - دانشكده علوم - گروه زيست شناسي , مصطفوي، علي دانشگاه شهيد باهنر كرمان - دانشكده علوم - گروه شيمي , درخشان فر، امين دانشگاه شيراز - دانشكده دامپزشكي - گروه پاتوبيولوژي
كليدواژه :
كوليت زخمي , اسيداستيك , موش صحرايي
چكيده فارسي :
مقدمه: كوليت زخمي يك بيماري مزمن التهابي است كه مخاط و زير مخاط را در كولون و ركتوم تحت تاثير قرار ميدهد. اتيوپاتولوژي اين بيماري را به عدم تعادل پاسخ هاي ايمني مخاط و فلور باكتريايي مقيم مخاط و همچنين عوامل محيطي و ژنتيك مرتبط مي دانند . گياه مفرو به عنوان دارو به طور سنتي جهت بيماريهاي گوارشي استفاده شده است؛ لذا هدف مطالعه حاضر براي اثر عصاره آبي گياه مفرو بر كوليت القاء شده بوسيله اسيد استيك ميباشد.
روش كار: در اين مطالعه تجربي 48 عدد از موشهاي صحرايي نر بالغ نژاد Wistar درمحدوده وزني280-230 گرم مورد آزمايش قرار گرفتند. موش ها پس از القاي كوليت به گروههاي، دوزهاي متفاوت عصاره mg/kg50،100،200، شاهد، داروي پردنيزولون و آخرين گروه به عنوان گروه كنترل تقسيم شدند. القاء كوليت، به كمك اسيد استيك 4% از طريق مقعد انجام شد.
يافته ها: نسبت وزن به طول كولون در سه گروه عصاره با دوزهاي
mg/kg 200، 100، 50 عصاره گياه مفرو و گروه پردنيزولون در مقابل گروه شاهد و شدت و ميزان التهايدر گروه هاي عصاره با دوز mg/kg 200 و پردنيزولون در مقايسه با گروه شاهدكاهش يافت. غلظت مالون دي الدهيد MDA در گروه بيمار با اسيد استيك افزايش و در گروه هاي تحت درمان با عصاره گياه مفرو پردنيزولون كاهش داشت
بحث و نتيجه گيري: عصاره گياه مفرو بر درمان كوليت القاء شده بوسيله اسيد استيك موثر است.
چكيده لاتين :
Introduction:
Ulcerative colitis is a chronic inflammatory disease that affects mucosa and submucosa of the colon
and rectum. Its etiopathology is attributed to the imbalance of the mucosal immune response to the
resident bacterial flora together with genetic and environmental factors. Dracocephalum polychaetum
has traditionally been used to treat digestive tract diseases. Therefore, the present study aimed to
evaluate the effect of this herbal aqueous extract on ulcerative colitis.
Materials and Methods:
This experimental study was conducted on 48 male Wistar rats (230-280 g). After inducing ulcerative
colitis, rats were divided into the following groups: experimental groups with different doses of
extract (50, 100, 200 mg/kg bw), vehicle, prednisolon and control. Ulcerative colitis was induced
through acetic acid 4% enema.
Results:
The colon weight/length ratio was significantly reduced in the prednisolone group and the extract
group at different doses of the extract: 50 mg/kg (P>0.01), 100 mg/kg (P>0.001), and 200 mg/kg
(P>0.001) compared with the vehicle group. The severity and extent of inflammation significantly
decreased in the extract group at the dose of 200 mg/kg (P>0.05) as compared with the vehicle group.
The concentration of malondialdehyde increased in acetic acid-treated groups‚ while it decreased in
the groups treated with D. polychaetum extract and prednisolon.).
Conclusion:
It is concluded that the aqueous extract of D. polychaetum Burnm is effective in treating acetic acidinduced
ulcerative colitis.
عنوان نشريه :
مجله علوم پزشكي پارس
عنوان نشريه :
مجله علوم پزشكي پارس