اثر مصرف خوراكي لسيتين و ويتامين A بر يادگيري متعاقب تخريب دو طرفه نواحي خلفي جانبي CA1 در موش صحرايي

چكيده زمينه و هدف: مطالعات بي‌شماري در زمينه درمان بيماري‌هاي شناختي نظير آلزايمر و فراموشي در جريان مي‌باشد. بيشتر مطالعات انجام شده در اين زمينه، نقش هيپوكامپ را در يادگيري و حافظه فضايي موش‌هاي صحرايي تأييد مي‌نمايد. در تحقيق حاضر اثرات تجويز خوراكي لسيتين و ويتامين A بر يادگيري احترازي در عدم حضور نواحي خلفي جانبي CA1 هيپوكامپ بررسي شد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه تجربي، يادگيري و حافظه احترازي غير فعال 56 سر موش صحرايي نر بالغ نژاد NMRI با ميانگين وزن 25275 گرم با استفاده از دستگاه شاتل باكس ارزيابي شد. موش‌ها به هشت گروه (مساوي) تقسيم شدند. در گروه كنترل هيچ گونه تجويزي صورت نگرفت. در گروه شاهد، آب مقطر تجويز دهاني شد. در گروه شاهد جراحي، فقط الكترود به نواحي خلفي جانبي CA1 هيپوكامپ به صورت دو طرفه وارد مي‌شد، اما در گروه تخريب اين نواحي به وسيله جريان الكتريكي تخريب شدند. در گروه پنجم (تخريب+آب مقطر)، گروه ششم (تخريب+ لسيتين 120 ميلي‌گرم بر كيلوگرم)، گروه هفتم (تخريب+ ويتامينA با مقدار 80000 واحد بر كيلوگرم) و در گروه هشتم (تخريب+ لسيتين + ويتامين A) انجام شد. تجويزها در حجم 10 ميلي‌ليتر بر كيلوگرم به صورت دهاني و به مدت يك هفته هر روز و يك ساعت قبل از هر آزمايش صورت مي‌گرفت. يافته‌ها: نتايج نشان داد بين گروه شاهد جراحي و گروه تخريب اختلاف معني‌داري از نظر مرحله به خاطرآوري اول و دوم وجود دارد (P<0/05). هم‌چنين تجويز خوراكي لسيتين به صورت توام با ويتامين A مي‌تواند حافظه احترازي غير فعال را در موش‌هاي صحرايي نسبت به گروه تخريب + آب مقطر بهبود بخشد (P<0/05). هم‌چنين تجويز خوراكي ويتامين A با مقدار 80000 واحد بر كيلوگرم كاهش حافظه ناشي از تخريب دو طرفه نواحي CA1 هيپوكامپ را افزايش نمي‌دهد (05/0p<). نتيجه‌گيري: تخريب موضعي ناحيه CA1 هيپوكامپ به طور دو طرفه سبب كاهش حافظه احترازي غيرفعال مي‌شود. به نظر مي‌رسد كه تجويز توأم لسيتين و ويتامين A مي‌تواند حافظه احترازي غيرفعال موش‌ها را متعاقب تخريب CA1 بهبود دهد. واژه‌هاي كليدي: هيپوكامپ، لسيتين، ويتامينA، حافظه احترازي غير فعال