تاثير برنامه توانمندسازي مادران براي ترخيص بر رضايتمندي آنان و وزن گيري نوزاد آن ها دربيمارستان امام رضا شهركرمانشاه سال 1396-1395

Impact of Maternal Empowerment Program on Discharge on their Satisfaction and Weight Gain of their Infant in Educational Hospital of Emem Reza University of Medical Sciences in Kermanshah

يكي از مهم‌ترين منابع استرس والدين، بستري نوزاد در بخش مراقبت‌هاي ويژه و تغيير در نقش والديني آن‌ها بعلاوه احساس گناه، نگراني در مورد زنده ماندن نوزاد و سلامت او، شك داشتن به توانايي خود براي مراقبت نوزاد هست. اين مطالعه با هدف تعيين تاثير برنامه توانمندسازي مادران براي ترخيص بر رضايتمندي آنان و وزن گيري نوزاد آن‌ها انجام شد. مواد و روش اين پژوهش طرحي نيمه تجربي از نوع پيش و پس آزمون، بر روي60 نوزاد نارس و مادران آن‌ها و به روش نمونه گيري در دسترس دربخش مراقبت ويژه نوزادان بيمارستان امام رضا(ع) شهركرمانشاه انجام شد. اطلاعات از طريق پرسشنامه ها شامل اطلاعات دموگرافيك مادر ونوزاد، پرسشنامه رضايتمندي مادران كه امكانات رفاهي، مراقبت‌هاي پرستاري و مراقبت‌هاي پزشكي با 13 سوال سنجيده و جمع آوري گرديد. گروه كنترل مراقبت‌هاي معمول بخش را دريافت كردند و در مورد گروه آزمون، علاوه بر مراقبت‌هاي معمول بخش، مداخله مورد نظر اجرا شد. در گروه آزمون علاوه بر مراقبت روزانه معمول در بخش، مداخله مورد نظر با ارائه مطالب آموزشي(شامل شستن دست، تغذيه، تقويت مكيدن نوزاد، دارو دادن، لمس و ماساژ نوزاد، حمام دادن، روش هاي پيشگيري از عفونت، علائم هشدار دهنده ارائه شد. پرسشنامه رضايتمندي در بدو پذيرش و قبل از ترخيص توسط مادر تكميل گرديد. همچنين 15 روز پس از ترخيص، وزن نوزاد ثبت گرديد سپس داده ها با آزمون آماري تي مستقل و تي زوجي تجزيه و تحليل شدند. يافته ها يافته ها نشان داد كه ميانگين نمره رضايتمندي مادران در گروه كنترل و مداخله، قبل از ترخيص به طور معني داري بيشتر از زمان ابتداي مطالعه بود (p<0/001). همچنين قبل از ترخيص ميانگين نمره رضايتمندي مادران در گروه كنترل به طور معني داري كمتر از ميزان رضايتمندي مادران در گروه مداخله بود (p<0/001). اختلاف وزن گيري نوزاد هنگام ترخيص در گروه مداخله و كنترل، ازنظر آماري معني دار نبود (p=0/943). اما ميانگين وزنگيري نوزادان 15 روز پس از ترخيص در گروه توانمندسازي به طور معني داري ازنظر آماري بيشتر از گروه كنترل بود (p<0/001). بحث و نتيجه گيري نتايج نشان داد حضور مادر بر بالين نوزاد و مشاركت فعال در مراقبت از نوزاد وتبادل اطلاعات با مادر، افزايش رضايتمندي مادران را به دنبال داشته و با ادامه مراقبت با كيفيت در منزل، رشد وتكامل بهتر نوزاد و افزايش وزن گيري را در پي خواهد داشت.

Background: The most important key causes of parents’ stress regarding their infant’s admission to the ICU include change in their role as the prime caregiver, feeling of quilt as to the suvival of their infant and his/her health, and the self-doubt of their ability to take care of their infant. The aim of this study was to determine the effectiveness of empowering mothers for their infant’s discharge on their satisfaction and weight gain of their infant. Method: Pre- and post-test clinical trials were conducted and 60 premature infants and their mothers from Kermanshah Neonatal ICU were selected using convenient sampling method. Mothers in the control group received routine care. In the intervention or experimental group, in addition to the routine care, the desired intervention were offered, providing mothers information about washing hands, feeding, reinforcement baby sucking, taking medication, touching and massaging the baby, bathing methods, teaching infection perevention methods, warning signs, and neonates care). Data were collected using a questionnaire for maternal and neonatal demographic information, and Mothers Satisfaction Questionnaire with 13 questions which was distributed to mothers at the time of admission and before discharge. The weight of the newborn was also measured 15 days after the discharge. The data were analyzed using independent T-Test and paired T-Test. Result: The findings showed that the mean score of satisfaction of mothers in the control and intervention group before discharge was significantly higher than the beginning of the study (P<0.001). Furthermore, the satisfaction rate of mothers in the control group was significantly lower than that of mothers in the intervention group (P<0.001). Neonatal weight during discharge was not statistically significant in the intervention and control groups (P=0.943). However, the weight gain of newborns 15 days after discharge in the intervention group was statistically significantly higher than that in the control group (p=0.001). Conclusion: The results showed that the mother’s presence on the infant’s bedside was an active part in the care of the infant and the exchange of information with the mother, enhancement of mothers satisfaction and constant high-quality care at home will result in better infant growth and better weight gain.