مقايسه تاثير تزريق دو داروي پتدين و ليدوكايين بر عوارض پس از اكستوباسيون در بيماران تحت بيهوشي عمومي

Comparison of the effect of two drugs pethidine and lidocaine on post-extubation complications in patients undergoing general anesthesia

مقدمه: بسياري از عمل هاي جراحي نيازمند استفاده از لوله گذاري درون تراشه جهت بيهوشي بيمار هستند. انتوباسيون و اكستوباسيون، معمولا عوارضي براي بيمار به همراه دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسي دو داروي ليدوكائين و پتدين در كاهش عوارض پس از اكستوباسيون در بيماران مراجعه كننده به اتاق عمل بيمارستان پيمانيه جهرم صورت گرفت. روش كار: اين مطالعه ، يك مطالعه كار آزمايي باليني مي باشد. تعداد 210 بيمار به صورت تصادفي در 3 گروه پتدين، ليدوكائين و كنترل قرار گرفتند. پس از پايان عمل و پيش از خروج لوله، به گروه اول 20 ميلي گرم پتدين و گروه دوم 2 سي سي ليدوكائين و گروه كنترل هيچ دارويي دريافت نكردند. عوارض پس از اكستوباسيون نظير گلودرد، سرفه، تهوع و استفراغ، زور زدن، لارينگو اسپاسم، هايپوكسي گذرا و گرفتگي صدا مقايسه شدند. داده ها با استفاده از نرم افزار آماري spss نسخه 11.5 و در سطح آمار توصيفي ( ميانگين و درصد) و استنباطي ( كاي اسكوئر) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: عوارض زور زدن، لارينگواسپاسم، هايپوكسي گذرا، سرفه، گلودرد در گروه پتدين كمتر از گروه ليدوكائين بود. عوارض تهوع و استفراغ و گرفتگي صدا در گروه ليدوكائين كمتر از گروه پتدين بود ولي بين سه گروه پتدين، ليدوكائين و كنترل از لحاظ عوارض پس از اكستوباسيون تفاوت آماري معني دار وجود ندارد(0/05

Introduction: Many surgical operations require tracheal intubation for anesthetizing the patients. Intubation and extubation are usually associated with complications in patients. Reducing these complications increases surgical efficiency and also patient satisfaction with surgery. Analgesics are used to reduce these complications. Therefore, the present research was conducted to compare the effects of Lidocaine and pethidine on reducing post-extubation complications in patients referred to operating theatres in Peymaniyeh Hospital in Jahrom. Methodology: This clinical trial was carried out on 210 patients who were randomly put into the pethidine, Lidocaine, and control groups. After the surgical procedures and before removing the endotracheal tube, the first group received 20 mg of pethidine, the second group 2ml of Lidocaine, and the third group did not receive any drug. Post-extubation complications such as sore throat, coughing, nausea and vomiting, straining, laryngospasm, transient hypoxemia, and strained voice were compared. The information was analyzed using SPSS 11.5 and descriptive statistical tests (mean and percentage) and inferential statistical tests (chi-square, t-test, ANOVA, etc.) Results: Patients who received pethidine suffered less straining (p=0.032) and sore throat (p=0.046), but there were no significant differences between the two experimental groups in laryngospasm, transient hypoxemia, nausea and vomiting, coughing, and strained voice. The Lidocaine and the control groups did not differ significantly in post-extubation complications (p>0.05). Furthermore, a larger number of the patients in the pethidine group developed sore throat compared to the Lidocaine group (p=0.049). Conclusions: Although pethidine was more effective in reducing pain than Lidocaine, yet it did not decrease many of the complications. Therefore, the best method is to concurrently use low doses of both pethidine and Lidocaine.