طراحي مدل اهمال‌كاري سازماني در سازمان‌هاي دولتي ايران (موردمطالعه: شركت فرودگاه‌ها و ناوبري هوايي ايران)

Designing of procrastination model in Iran’s public sector organizations (Case Study: Iranian Airport Company)

اهمال‌كاري به‌عنوان يكي از مهم‌ترين مظاهر رفتار انحرافي در سازمان‌هاي دولتي نقش مهمي در كاهش خروجي‌هاي مطلوب سازمان نظير بهره‌وري، عملكرد و كارايي و افزايش متغيرهاي نامطلوب سازماني نظير غيبت و جابجايي، سوانح و خطاهاي انساني دارد. در برخي از عرصه‌هاي ارائه خدمات عمومي نظير صنعت هوانوردي اين امر مي‌تواند پيامدهاي جبران‌ناپذيري به دنبال داشته باشد. هدف اين پژوهش طراحي مدل اهمال‌كاري سازماني در سازمان‌هاي دولتي ايران بود. با استفاده از رويكرد كيفي كمي، ابتدا مدل اوليه استخراج‌شده از مطالعات كتابخانه‌اي، با پيروي از روش دلفي، در اختيار 18 نفر از خبرگان شركت فرودگاه‌ها و ناوبري هوايي ايران و نخبگان دانشگاهي قرار گرفت. سپس، بر اساس نتايج آزمون دلفي مدل نهايي و پرسشنامه‌ پيمايشي اهمال‌كاري سازماني طراحي گرديد. روايي پرسشنامه‌ با استفاده از روش روايي صوري و پايايي آن با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ مورد تائيد قرار گرفت. جامعه آماري شامل حدود 650 نفر مديران و كارشناسان شركت فرودگاه‌ها و ناوبري هوايي ايران بود كه با استفاده از فرمول كوكران تعداد 240 نفر با روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. با كمك نرم‌افزار ليزرل و تحليل عاملي تأييدي مدل ترسيم‌شده مورد تائيد قرار گرفت. نتايج پژوهش نشان داد كه مؤثرترين عامل پيش بيني كننده اهمال‌كاري سازماني پويايي هاي گروهي است.

Procrastination as one of the most important manifestations of deviant behavior in governmental organizations plays an important role in reducing desired outcomes such as productivity, performance, efficiency and increasing organizational undesirable variables shch as absenticism and turn over, accidents and human errors. In some areas of public service such as aeronautical industry, this could have irreparable consequences. The purpose of this study was to design and explain the model of procrastination management in Iranian governmental organizations. At first, using a qualitative quantitative approach, model extracted from library studies, followed by the Delphi method, was provided to 18 experts from Iranian Airports and Air Navigation Company and university elites. Then, based on the results of Delphi test, the final model and organizational procrastination survey questionnaire were designed. The validity of the model was confirmed using face validity, and the reliability of the questionnaire was determined using the Cronbach's alpha coefficient. The statistical population consisted of about 650 directors and experts of Iranian Airport and Air Navigation Company. Using kokran’s formula, 240 people were selected by simple random sampling method. With the help of the LISREL software and the confirmatory factor analysis, the model was confirmed. The results of this study showed that group dynamics are the most effective variable in organizational procrastination pridiction.