تحليل گفتمان مديريت دولتي ايران در بخش آموزش و پرورش

Discourse Analysis of public administration: “Education Sphere in Ir@n

رويكردهاي نوين اداره امورعمومي برويژگي هايي همچون دموكراتيك بودن، شفافيت، مشاركت عامه مردم وغيره، به عنوان شاخص هاي سازمانها درعصر پست مدرن اشاره دارد. در سطح گفتاري و سازه هاي صوري، زبان مديران دولتي به اين ادبيات نزديك است. اما يكي از موانع مهم در تعاملات بين سازمانهاي دولتي (ارائه دهنده خدمات عمومي) با مردم (گيرندگان خدمات) موانع زباني است. درتحقيق حاضرمحققين كوشيده اند تا مختصات گفتمان مديريت دولتي در سه دوره حاكميت دولتهاي مختلف طي 24 سال از 1368 تاپايان سال 1391 را بررسي نموده و ميزان دوري و نزديكي آن به پارادايم هاي نوين مديريت دولتي مورد تحليل قرار دهند. روش تحقيق تحليل گفتمان انتقادي فركلاف گوياي آنست كه به رغم استعمال زياد مديران دولتي از مفاهيم و متغيرهاي پارادايم هاي نوين مديريت،اين كاربرد درحد قابل توجهي جنبه صوري وظاهري داشته و درعمل استفاده از بازيهاي زباني، مجهول نگه داشتن نيت ازطريق تاكيد بر قواعد بوروكراتيك و استعمال زبان معيار تخصصي در تعامل با عامه مردم، شعارزدگي و شمول معنايي پائين از مختصات گفتمان مديريت دولتي در جامعه مورد بررسي مي باشد.

To be democratic, transparent, and publicly-engaged are of integral qualities to administrate public affairs in modern era by the organizations. The survey suggests that at verbal stage and superficial structure, the language of governmental senior officials is close to this discourse. However, one of the key setbacks in interactions of public organizations providing public services is language hinders. This study is to characterize the discourse of public administration concerning education in between 1989- 2013 to assess the extent they concur with modern paradigm in public administration. To conduct the survey, Fairclough ‘s approach has been applied. The findings indicate that, although senior officials in Education Ministry are largely inclined to use conceptions as well as variations of modern paradigm of management, their usage is highly superficial and less genuine. In fact, what really occurs is language gaming, blurring their intentions through insisting on bureaucratic mechanism and expertization of reference language in public interactions, poor inclusiveness, and slogan-oriented approach versus practice-oriented one play the central role in their discourse