شواهدي بر پزشكي از راه دور در ايران: مروري نظام مند

Evidence on Telemedicine in Iran - Systematic Review

پزشكي از راه دور استفاده از فناوري اطلاعات و ارتباطات، جهت ارائه خدمات مراقبت بهداشتي به افرادي است كه در فاصله ­اي دور از ارائه ­دهندگان خدمات مراقبت بهداشتي قرار دارند. هدف از اينمطالعه بررسي مطالعات انجام شده پيرامون پزشكي از راه دور در ايران است. روش بررسي: مطالعه انجام شده، مروري نظام مند است، كه در نتيجه جستجو در پايگاه داده بانك اطلاعات نشريات كشور (مگ ايران)، پايگاه اطلاعات علمي جهاد دانشگاهي ايران، بانك اطلاعات مقالات علوم پزشكي ايران (سامانه دانش بركت گستر) بر روي مطالعات انجام شده به زبان فارسي، دربازه زماني سال هاي 80 تا 94 با كليد واژه هاي شناسايي شده، انجام گرديده است. مقالات از نظر عنوان، چكيده و متن كامل مورد ارزيابي قرار گرفتند و پس از حذف موارد تكراري و نامرتبط، مقالات مرتبط با هدف پژوهش انتخاب گرديد. يافته­ ها: از مجموع 177 مقاله، 29 مقاله مرتبط با هدف پژوهش انتخاب گرديد. به طور كلي اين مطالعات به بررسي امنيت، معماري، امكان­ سنجي پياده­ سازي و تجربيات ناشي از اجراي آن، آگاهي و نگرش افراد و كاربرد آن در حوزه بالين پرداخته شده بود. نتايج اين مطالعات به مواردي از جمله كمبود آگاهي كافي افراد، كمبود امكانات و تجهيزات و تخصيص بودجه كافي، وجود زيرساخت نرم ­افزاري و سخت افزاري نامناسب، ضعيف بودن روش هاي حفظ حريم خصوصي به عنوان مشكلات در اين زمينه اشاره نمودند و نياز به تجديد نظر در ساختار و تدوين دستورالعمل هاي خاص جهت اجرا اين فناوري را الزامي دانستند. نتيجه­ گيري: فضاي امروز در همه دنيا و در همه حوزه­ ها به ويژه حوزه سلامت، فضاي تحول از طريق فناوري است. قابليت هاي مفيد فناوري اطلاعات و ارتباطات براي بهبود خدمات سلامت به طور گسترده ‌اي در حال شناخته شدن است و با توجه به اينكه ابزارهاي توسعه پزشكي از راه دور در كشور موجود است، نياز به تقويت زير ساخت ها و اختصاص بودجه كافي و آموزش به افراد از الزامات به نظر مي‌ رسد، تا بتوان از اين فناوري در جهت ارتقا اهداف درماني و آموزشي در نظام سلامت استفاده گردد.

Purpose: Telemedicine is an application of information and communication technology to deliver health care services to people who are far from health care service providers. The aim of this study was to evaluate the literature on telemedicine in Iran. The articles were evaluated in terms of title, abstract and full text. After removing repetitive and unrelated articles, those related to the research goal were included. Methods: This study is a systematic review. As a result of the literature search in databases including SID, Magiran, Iranmedex database, studies conducted in Iran during 80- 94 years included. Results: From the total of 177 articles, 29 studies were related to the aim of the study including security, architecture and needed features to implement telemedicine, feasibility of implementation in different cities, arising states from the implementation of pilot experiences, the knowledge and attitude towards telemedicine, its application in clinics, use of telenursing in diabetics and the introduction of software in the field of telemedicine. Conclusion: Today, around the world and in all areas, particularly in health system, information technology is one of the most important means of innovation. Useful capabilities of information and communication technology is widely known to improve health services, and there are existing tools for development of telemedicine in our country, however, it is essential to improve an infrastructure and allocate adequate funding in this field and educate people.