مقايسه ديد رنگ بيماران مبتلا به مالتيپل اسكلروزيس

Comparison of Color Vision in Patients with Multiple Sclerosis

مطالعه حاضر با هدف ارزيابي كمي ديد رنگ بيماران مبتلا به مالتيپل اسكلروزيس (Multiple Sclerosis(MSنوع عود و فروكش با و بدون علائم بينايي با استفاده از تست D15 انجام گرفت. روش بررسي: در اين مطالعه 100 چشم از 50 بيمار مبتلا به MS (30 بيمار داراي علائم بينايي و 20 بيمار بدون علائم بينايي) و 50 چشم از 25 فرد نرمال به عنوان گروه مقايسه با محدوده سني 40- 18سال مورد ارزيابي قرار گرفت. در تقسيم‌ بندي چشم‌ها در 4 گروه شامل چشم آسيب ديده بيمار با علائم بينايي يكطرفه (گروه 1)، چشم سالم بيمار با علائم بينايي يكطرفه (گروه 2)، چشم بيمار MS بدون علائم بينايي (گروه 3) و چشم فرد گروه مقايسه (گروه 4) قرار گرفتند. حدت بينايي بيماران با استفاده از چارت اسنلن اندازه گيري شد. ارزيابي ديد رنگ با استفاده از تست Farnsworth D-15 انجام گرفت و نتايج آن بر اساس معيار CCI (color confusion index) به صورت كمي ثبت شد. يافته‌ها: ميانگين امتيازCCI ديد رنگ در گروه اول 17/69±19/131، در گروه دوم 39/13±126/15، در گروه سوم 62/03±123/10 و در گروه چهارم 00/00±117/0 بود كه در مقايسه هرسه گروه با گروه مقايسه اختلاف معني‌داري مشاهده شد. (به ترتيب: 0/0001˂p=0/01،p<0/0001،p). بين گروه اول و دوم ارتباط معني‌داري مشاهده نشد (149/0=p). ارتباط گروه دوم و سوم نيز معني‌دار نبود (393/0=p). در مقايسه گروه اول و سوم ارتباط معني‌داري مشاهده شد (0/01=p) نتيجه‌گيري: اختلال ديد رنگ در هر دو گروه از بيماران با و بدون علائم بينايي وجود دارد اما از لحاظ شدت آسيب متفاوت هستند. ارزيابي كمي اين تست و تعيين تغييرات ديد رنگ در معاينات متوالي مي‌تواند اطلاعات مفيدي در بررسي سير بيماري براي معاينه كننده فراهم مي­كند و يك معيار كلينيكي مناسب در شناسايي نقايص تحت كلينيكي در كنار ساير روش‌هاي تشخيصي در بيماران مبتلا به MS مي­باشد.

Purpose: This study aimed to quantitatively assess the color vision in patients with relapsing and remitting multiple sclerosis with and without visual symptoms using D15. Methods: In this study, 100 eyes of 50 patients with Multiple Sclerosis including 30 patients with visual symptoms and 20 patients without visual symptoms were compared with 50 eyes as the control group. Patients were divided into 4 groups: An involved eye of the patient with unilateral visual symptoms (group 1), fellow eye of the patient with unilateral visual symptoms (group 2), patient’s eye without visual symptoms (group 3), and eyes of the comparison group (group 4). Visual acuity was measured in log MAR. Color vision was evaluated using D15. The results were quantitatively recorded based on Color Confusion Index (CCI). Results: The mean CCI of color vision was 131.17±19.69 in the first group, 126.39±15.31 in the second group, 123.62±10.03 in the third group, and 117 in the fourth group. There was a significant difference between three groups and the control group. (p<0.0001, p<0.0001 and p=0.01). No significant difference was observed between first and second groups (p=0.149). There was no significant difference between second and third groups (p=0.393).There was a significant difference between first and third groups (p=0.01). Conclusion: Color vision disorder has been observed in patients with and without visual symptoms; however, the severity of the defect was different between groups. Quantitative assessment of the color vision test provides useful information of the natural history of the disease for examiner. In addition, there are appropriate clinical criteria to identify subclinical defects along with other diagnostic methods in patients with MS.