تعيين اثر طول نمونه زباني بر ميانگين طول گفته بر اساس تكواژ در كودكان طبيعي فارسي زبان

Language Sample Length Effect on Mean Length of Utterance in Morpheme in Normal Persian Children

تحليل نمونه زباني (LSA: Language Sample Analysis) يكي از بهترين شيوه هاي ارزيابي زبان و ميانگين طول گفته ((MLU: Mean Length of Utterance يكي از پركاربرد ترين شيوه ها براي تحليل نمونه زباني در كودكان است. نمونه گيري از گفتار خودانگيخته به منظور تعيين MLU مستلزم صرف زمان زيادي است و در حال حاضر مشخص نيست كه چه تعداد گفته از نمونه گفتار خودانگيخته كودكان فارسي زبان نماينده توانايي آن ها در تكواژشناسي و نحو است. تعيين وجود رابطه بين حجم نمونه زباني و MLU مي‌تواند راهگشاي تحقيقات بعدي در زمينه تعيين طول نمونه زباني مورد اطمينان براي تعيين MLU در كودكان فارسي زبان باشد، بنابراين پژوهش حاضر با هدف تعيين اثر طول نمونه زباني بر ميانگين طول گفته بر اساس تكواژ(Mean Length of Utterance in Morpheme: MLUm) در كودكان 5- 4 ساله طبيعي فارسي زبان انجام گرفت. روش بررسي: 30 كودك (15 دختر و 15 پسر) از مهدكودك هاي شهر بابل انتخاب شدند. نمونه گيري زباني طي 30 دقيقه بازي آزاد هر كودك با آزمونگر انجام گرفت. چهار مجموعه از نمونه گفتار در طول هاي مختلف، 50، 150،100 و 200 گفته، پي در پي نسخه برداري شدند. ميانگين MLUm در طول هاي مختلف با استفاده از آزمون هاي آناليز واريانس يك طرفه و آزمون تعقيبي بونفروني مورد مقايسه قرار گرفت. يافته ها: ميانگين MLUm در نمونه هاي داراي 50 (ميانگين=4/40) و 150(ميانگين=4/71) گفته و نمونه هاي داراي 50 (ميانگين=4/40) و 200 (ميانگين=4/79) گفته به صورت معنادار با هم متفاوت بود. تفاوت ميانگين MLUm در ساير حجم ها معنادار نبود (0/05 >p). نتيجه گيري: در نمونه گفتار خودانگيخته كودكان طبيعي فارسي زبان طول نمونه زباني بر MLUm موثر بوده و افزايش طول نمونه زباني به ميزان 100 گفته يا بيشتر موجب افزايش MLUm مي گردد. اين تاثير در نمونه هاي زباني بيش از 100 گفته معنادار نيست.

Purpose: Language sample analysis (LSA) is one of the best methods of language evaluation and mean length of utterance (MLU), and also it is one of the most popular methods for analyzing language samples in children. Spontaneous utterance sampling determining MLU requires a lot of time and now it is not clear how many utterance in spontaneous speech sample of Persian-speaking children can represent their ability in morphology and syntax. Determining the relationship between the length of language sample and the MLU can help further research in determining the reliable sample to evaluate MLU in Persian speaking children. Therefore, this study aimed to determine the effect of language sample length on MLUm (Mean Length of Utterance in Morpheme) in Persian-speaking children aged 4-5 years. Methods: 30 children (15 girls and 15 boys) were selected from kindergartens in Babol. Language sampling was performed in a 30-minute free play between the child and researcher. Four sets of speech samples in different lengths of 50, 100, 150, and 200 utterances were transcripted sequentially. The mean MLUm in different lengths was compared by one-way ANOVA and Bonferroni's post hoc test. Results: The mean MLUm was significantly different in samples with 50 (mean = 4.40) and 150 (mean = 4.71), and samples with 50 (mean = 4.40) and 200 (mean = 4.79) utterances. No significant difference was found between MLUm in other lengths (p<0/05). Conclusion: In spontaneous speech samples of Persian-language children, the length of the language sample was effective on MLUm, therefore, that an increase in sample length of more than 100 utterance can improve the MLUm. This effect is not significant in language samples with more than 100 utterances.