پديد آورندگان :
زمان زاده ، بهنام دانشگاه علوم پزشكي شهركرد- گروه ميكروبيولوژي و ايمنولوژي , شيرزاد، هدايت الله دانشگاه علوم پزشكي شهركرد - گروه ميكروبيولوژي و ايمنولوژي , معزي، معصومه دانشگاه علوم پزشكي شهركرد - مركز توسعه آموزش پزشكي
كليدواژه :
آموزش پزشكي , رضايت‌مندي , دانشجويان پزشكي , دانشگاه علوم پزشكي شهركرد
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: پويايي علم پزشكي كه از زمره مهم‌ترين بخش‌هاي علم در دنياي امروز محسوب مي‌شود اهميت كار يك پزشك و بالطبع شيوه آموزش پزشكي را حائز اهميت مي‌سازد. اين مطالعه به منظور ارزيابي ميزان رضايت‌مندي و عوامل موثر بر ارتقاء سطح رضايت‌مندي كارآموزان و كارورزان باليني رشته پزشكي از آموزش ارائه شده در بخش‌هاي باليني دانشگاه علوم پزشكي شهركرد انجام پذيرفت. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي- تحليلي ، نظرات 77 نفر از دانشجويان كارآموز و كارورز پزشكي دانشگاه علوم پزشكي شهركرد در مورد آموزش ارائه شده در بخش‌هاي باليني و بخش بهداشت دانشگاه در قالب يك پرسش‌نامه كه شامل سوالاتي پيرامون نحوه آموزش بخش‌هاي مختلف باليني و آموزش مهارت‌هاي باليني و نيز اطلاعاتي شامل سن و جنس، سال ورود به دانشگاه، نمره امتحان علوم پايه و امتحان پره‌انترني بود جمع آوري گرديد. رضايت‌مندي دانشجويان به صورت سه معيار زياد، متوسط و كم ارزيابي گرديد. در پرسش‌نامه از دانشجويان درخواست شد كه دلايل خود مبني بر رضايت يا عدم رضايت از بخش‌هاي مورد نظر و راه حل‌هايي كه به نظر آنان مي‌تواند در بهبود روند آموزش موثر باشند ذكر نمايند. اطلاعات بدست آمده پس از كد بندي وارد نرم افزار آماري SPSS شده و تجزيه وتحليل اطلاعات با استفاده از تست هاي آماري مجذور Chi، آزمون آناليز واريانس يك طرفه (ANOVA) و آمار توصيفي صورت گرفت. نتايج: نتايج بدست آمده رضايت‌مندي دانشجويان را در حد زياد نسبت به دوره هاي آموزشي ذكر شده به صورت زير نشان داد: طب داخلي 7/25%، مباني جراحي 4/27%، طب اطفال 5/17%، طب زنان 3/6%، عفوني 5/54%، اعصاب 5/36%، گوش و حلق و بيني 8/54%، چشم پزشكي 5/47%، مسموميت‌ها 2/21%، روانپزشكي 7/37%، اورولوژي 3/6%، بهداشت 6/17% و آموزش مهارت‌ها 4/17%. بيش‌ترين ميزان رضايت‌مندي در بخش‌هاي داخلي و اطفال مربوط به برگزاري گزارش صبحگاهي و در بخش جراحي مربوط به ويزيت درمانگاه سرپايي و در درجه بعد مربوط به كلاس‌هاي تئوري بخش بود. در بخش زنان كم‌ترين ميزان رضايت‌مندي را دانشجويان از درمانگاه سرپايي و كلاس‌هاي تئوري متذكر بودند. در بخش‌هاي مينور بخش‌هاي گوش و حلق و بيني، عفوني، روانپزشكي و اعصاب به ترتيب بيش‌ترين رضايت‌مندي دانشجويان را جلب نمودند. ميزان رضايت‌مندي از آموزش باليني با سن و جنس و مقطع تحصيلي ارتباط معني‌دار نداشت ولي ميزان رضايت‌مندي از دريافت مهارت‌ها در كارورزان به طور معني‌داري بيش از كارآموزان بود. ميزان رضايت‌مندي از بخش زنان با نمره علوم پايه و پره‌اينترني ارتباط معني دار داشت. بحث ونتيجه‌گيري: در بخش‌هاي ماژور دانشجويان از عدم توجه كافي به راندهاي آموزشي، درمانگاه‌هاي سرپايي و كلاس‌هاي تئوري ناراضي هستند. در مقابل گزارشات صبحگاهي با رضايت‌مندي بالاي آنان همراه است. نارضايتي بالا از بخش زنان، مسموميت‌ها و اورولوژي و نيز آموزش اقدامات احيا و لوله گذاري و مديريت انجام زايمان از مجموعه آموزش‌هاي مهارت‌هاي باليني، توجه خاص برنامه ريزان آموزشي را طلب مي‌نمايد.
چكيده لاتين :
Introduction: Revolution of information in medical sciences as one of the important parts of knowledge has made the attention to medical education more critical. This study was performed to evaluate the satisfaction of Shahre-kord university medical students (interns and externs) from the quality of education in clinical courses. Materials and Methods: In this descriptive-analytical study, the rate of satisfaction of 77 medical students (interns and externs) from the quality of education in Shahre-kord university clinical courses was evaluated using a locally standardized questionnaire. The findings were classified as: high, moderate and low. Data were analyzed using SPSS software (version 11). Results: A total of 77 students completed the questionnaire. The high rate of satisfaction from the quality of education in different clinical clerkship periods was reported as follows: Internal medicine 25/7%, surgery (general surgery and orthopedic) 27/4%, pediatric medicine 17/5%, gynecology 6/3%, infectious disease 54/5%, neurology 36/5%, ENT 54/5%, ophthalmology 47/5%, poisoning 21/2%, psychiatry 37/7%, urology 6/3%, health science 17/6%. In addition, high rate of satisfaction from professional skills teaching was reported by 17.4% of the students. The most satisfaction rate in internal and pediatric courses was from morning reports and in surgery clerkship period, from outpatient clinic and theory courses. In gynecology period the lowest rate of satisfaction was reported from outpatient clinic and theory courses. High rate of satisfaction in minor clerkship periods was reported from ENT, infectious disease, psychiatry, and neurology periods respectively. Conclusions: In major clerkship periods, the students were unsatisfied from teaching rounds, outpatient clinic and theory courses. In contrast, high rate of satisfaction was belonged to morning report programs. Due to the low rate of satisfaction from gynecology, poisoning and urology courses and also un-satisfaction from CPR and labor management teaching, reviewing the educational programs by teaching managers is recommended
