تاثير طولاني مدت تزريق پري ناتال بوپروپيون بر اسپايك هاي دسته جمعي برش هاي زنده هيپوكامپ نوزادان موش هاي بزرگ سفيد آزمايشگاهي

Effects of long term perinatal administration of Bupropion on population spike amplitude in neonatal rat hippocampal slices

سابقه و هدف: تاثيرات داروهاي ضد افسردگي در دوران پري‌ناتال بر ساختارهاي سيستم عصبي به‌دليل استفاده فراوان آن‌ها اهميت ويژه‌اي در تحقيقات علوم اعصاب دارد. بوپروپيون يك داروي ضد افسردگي آتيپيك است كه تحت تصويب سازمان غذا و داروي آمريكا براي ترك سيگار به‌طور گسترده‌اي استفاده مي‌شود. مطالعه اثرات سيناپسي اين دارو مي‌تواند مكانيسم اثر آن به عنوان عامل كاهنده وابستگي به سيگار را آشكار كند. در اين مطالعه اثرات طولاني مدت بوپروپيون بر دامنه اسپايك‌هاي دسته جمعي Population spike = PS هيپوكامپ نوزادان به‌عنوان شاخصي از شكل‌پذيري سيناپسي بررسي شده است. مواد و روش‌ها: اسلايس هاي هيپوكامپ از نوزادان 18تا 25 روزه موش‌هاي بزرگ سفيد آزمايشگاهي تهيه ‌شد. گروه‌هاي آزمايشي شامل كنترل و تيمار شده با بوپروپيون بودند. بوپروپيون روزانهmg/Kg 40 به‌صورت درون صفاقي قبل و پس از تولد به‌عنوان پيش تيمار بكار برده ‌شد. هم‌چنين بوپروپيون با غلظت 10، 50 و 200 ميكرومول در ACSF و به مدت 30 دقيقه پرفيوژ شده و دامنه PS بررسي شد. دامنه PS در استرياتوم رادياتوم قبل و پس از پرفيوژن بوپروپيون اندازه‌گيري شد. دامنه PS قبل از پرفيوژن بوپروپيون به‌عنوان پايه (100%) در نظر گرفته شد. يافته‌ها: در غلظت 10ميكرومول دامنه اسپايك دسته جمعي كاهش نيافت و بوپروپيون اثرات مشخصي در دامنه PS نداشت. بوپروپيون در غلظت 50 ميكرومول، توانست دامنه پاسخ‌ها را در 50% موارد كاهش دهد. پرفيوژن 200 ميكرومول بوپروپيون در همه اسلايس‌ها (22n=) دامنه PS را كاهش داد و در نهايت در 8 اسلايس از 22 اسلايس دامنه اسپايك كاملاً از بين رفته بود. اين در حالي است كه ميزان كاهش در اسلايس‌هاي بدون تيمار بيش‌تر از اسلايس‌هاي تحت تيمار بوده است. نتيجه‌گيري: آناليز داده‌ها نشان داد كه تجويز طولاني مدت بوپروپيون و پرفيوژن آن در غلظت‌هاي 50 و 200 ميكرومول دامنه اسپايك‌هاي تجمعي را كاهش مي‌دهد. سازگاري سيناپسي در غلظت 200 ميكرومول ما بين گروه‌هاي تيمار شده و نشده در يافته‌هاي ما ديده شد.

The perinatal effects of antidepressants on CNS due to its common usage are important issues in neuroscience research. Bupropion is an atypical antidepressant that is used in smoke cessation under FDA approve widely. The study of synaptic effects of bupropion can reveal its mechanism for nicotine dependence cessation. In this study the long term effects of perinatal bupropion on population spike (PS) amplitudes were investigated. The PS amplitude is a good parameter for synaptic plasticity. Materials and Methods: Hippocampal slices from 18-25 day old rat’s pups were prepared. The exam groups included control and Bupropion treated groups. Bupropion (40 mg/Kg, i.p) was applied in perinatal period daily as pretreatment. Bupropion also was perfused in ACSF (10, 50, 200 μ mol, 30 minutes) and tested for PS amplitude. PS amplitude of Stratum Radiatum was measured before and after Bupropion perfusion. Amplitude of PS before Bupropion perfusion was fitted as 100% for baseline. Results: A concentration of 10 μM did not reduce PS amplitude and Bupropion had no significant effects on PS amplitude. Bupropion in concentration of 50μM could reduce the amplitude of responses in 50% of cases. The 200 μM of Bupropion perfusion reduced population spike amplitude all slices (n=22). In the last state population spike amplitude in 8 out 0f 22 slices completely abolished. Decrease population spike amplitude in non-treated slices with 200 μM perfusion was more than treated slices. Conclusion: Analyzing of data showed that chronic perinatal exposure to Bupropion in concentrations 50,200 μM reduced PS amplitude and we found adaptation synaptic in perfusion 200 μM compare with Bupropion treated slices with non- treated.