تأثير پيامدهاي محيط ي ابر زميه لغزش جهان بر زيست گاه هاي باستاني

بدون عنوان

رخداد بزرگ ترين زمين لغزش دنيا بر سطح تاقديس كبيركوه در مسير شبكه زهكشي رودخانه هاي سيمره و كشكان تغييرات محيطي وسيعي و دامنه داري را به جاي گذارده است . مهم ترين تغييرات ناشي از اين لغزش مسدودن شدن مسير رودخان هاي سيمره و كشكان و تشكيل دو درياچه با عنوان بزرگ ترين و پايدارترين درياچه هاي سدي دنيا است . مطالعات زمين باستان شناختي منطقه با كمك ابزارهاي فيزيكي و مفهومي، روش هاي آزمايشگاهي، نرم افزارهايي رايانه ي و نيز استفاده از روش تحليل آمار خوشه اي منجر به شناخت لغزش هاي چهارمرحله اي در سطح تاقديس كبيركوه و متعاقب آن تشكيل درياچه هاي چهارگانه در محدودة درة سيمره و درياچه تك مرحل اي در محدودة دره كشكان شد؛ از ديگر نتايج اين مطالعات آگاهي از وضعيت الگوهاي استقراري محوطه هاي باستاني در هر يك از دوره هاي فراپارينه سنگي تا اسلامي در ارتباط با تشكيل اين درياچ ها و شناخت تغييرات مداوم الگوهاي استقراري در ارتباط با نوسانات سطحي درياچه هاي مذكور بود. براساس نتايج حاصل از تعيين سن رسوبات درياچه اي، رخداد زمين لغزش اول كبيركوه و تشكيل درياچ هاي سدي سيمره و كشكان 85000 سال پيش بوده است . بنابراين از دوره پارينه سنگي مياني تا دوران اسلامي، الگوي زيستگاهي منطقه تابعي از تغييرات محيطي حاصل از رخداد زمين لغزش كبيركوه و شكل گيري درياچه هاي سدي بوده است .

يذون چكيده