رابطه كمال گرايي و تنظيم شناختي هيجان با استرس ادراك شده در دانش آموزان تيزهوش

بدون عنوان

هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه كمال گرايي و تنظيم شناختي هيجان با استرس ادراك شده در دانش آموزان تيز هوش بود. جهت انجام پژوهش حاضر از بين كليه دانش آموزان دبيرستان تيز هوشان شهر ابهر 170 به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شد .سپس پرسشنامه هاي كمال گرايي، تنظيم شناختي هيجان و استرس ادراك شده در بين آنها اجرا گرديد .نتايج ضريب همبستگي پيرسون نشان داد بين استرس ادراك شده مثبت با كمال گرايي مثبت رابطه مثبت و با كمال گرايي منفي رابطه منفي وجود دارد (P>0/05) و بين استرس ادراك شده منفي با كمال گرايي منفي رابطه مثبت وجود دارد (P>0/01). بين استرس ادراك شده مثبت و مولفه هاي پذيرش، تمركز مجدد مثبت، ارزيابي مجدد مثبت رابطه مثبت و با تمركز مجدد بر برنامه ريزي و فاجعه سازي رابطه منفي وجود دارد P>0/01). بين استرس ادراك شده منفي و مولفه هاي نشخوار گري، تمركز مجدد بر برنامه ريزي و فاجعه سازي رابطه مثبت و باپذيرش، تمركز مجدد مثبت، ديدگاه پذيري و ارزيابي مجدد مثبت رابطه منفي وجود دارد (P>0/01). نتايج تحليل رگرسيون گام به گام نشان داد كه تمركز مجدد بر برنامه ريزي ، فاجعه سازي ، نشخوارگري و كمال گرايي منفي مي توانند 27 واريانس استرس ادراك شده منفي را تبيين كنند. و ارزيابي مجدد مثبت، تمركز مجدد بر برنامه ريزي ،پذيرش به همراه ملامت خويشتن مي توانند 27 ٪ واريانس استرس ادراك شده مثبت را تبيين كنند. بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه با ايجاد تغيير در وضعيت كمال گرايي و تنظيم شناختي هيجان مي توان وضعيت استرس ادراك شده را تغيير داد. خلاصه ماشيني: با توجه به اين كه F مشاهده شده معني دار است و27% واريانس استرس ادراك شـده منفـي توسط متغير هايتمركز مجدد بر برنامه ريزي ، فاجعه سـازي ، نشـخوارگري و كمـال گرايـي منفـي تبيين مي شود، ضرايب رگرسيون متغيرهاي پيش بين نشان مي دهد كه در مدل اول متغير تمركـز مجدد بر برنامه ريزي ( 0/39 =β) با توجه به آماره T مي تواند تغييـرات مربـوط بـه اسـترس ادراك شده منفي رابا اطمينان 99% پيش بيني كند . با توجه به اين كه F مشاهده شده معني دار است و27% واريـانس استرس ادراك شده مثبت توسط متغير هايارزيابي مجدد مثبت ، تمركز مجدد بر برنامه ريزي ،پذيرشو ملامت خويشتن تبيين مي شود، ضرايب رگرسيون متغيرهاي پيش بين نشان مي دهد كـه در مـدل اول متغير ارزيابي مجدد مثبت ( 0/36 =β) با توجه به آماره T مي تواند تغييرات مربوط به اسـترس ادراك شده مثبت رابا اطمينان 99% پيش بيني كند . اين نتيجه بـا نتـايج پژوهشـهاي بشـرپور،نريماني و عيسـي زادگـان (1392)؛ شــافران ومانســل (2010)؛بشــارت و همكــاران (1386)؛ فراســت و همكــاران (1991)؛بشــارت و همكاران (1388)؛پاشا و بزرگيان (1390)؛راجيرو و همكاران (2008) همسو مي باشد در تبييين اين نتيجه مي توان گفت ؛ كمال گرايي به عنوان مجموعه اي از معيارهاي بسيار بالا براي عملكرد است كه با خود ارزيابي هاي منفي انتقادات و سرزنش خـود همـراه مـي باشـد(تشـمن ،2005).

بدون چكيده