اثربخشي زوج درماني مبتني بر عوامل مشترك با محتواي آموزه هاي اسلامي بر گفتگوي موثر زوجين

زوج درماني مبتني بر عوامل مشترك اسپرينكل و همكاران از رويكردهاي يكپارچه نگر زوج درماني بوده كه در آن به نقش انگيزه واتحاد درماني، مفهوم سازي مشترك در درمان تاكيد مي گردد واين پژوهش به بررسي اثربخشي روش زوج درماني مبتني بر عوامل مشترك با محتواي آموزه هاي اسلامي بر گفتگوي موثر زوجين پرداخته است اين مطالعه از نوع نيمه آزمايشي بود و از طرح آزمايشي آميخته استفاده شد. جامعه آماري شامل زوجيني بود كه به دليل عدم توانمندي گفتگوي موثر به مركز خدمات روانشناسي و مشاوره آرامش اروميه در سال 1394 مراجعه كرده بودند. نمونه آماري شامل 16 زوج بود كه با روش نمونه گيري تصادفي ساده از ميان جامعه آماري انتخاب شده و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش ( 16 نفر) و گروه كنترل ( 16 نفر) جايگزين شده بودند. گروه آزمايش در 10 جلسه زوج درماني مبتني بر عوامل مشترك با محتواي آموزه هاي اسلامي شركت كردند و گروه كنترل هيچ آموزشي را دريافت نكردند، بود و از آزمون آماري تحليل « مقياس ارزيابي گفتگوي موثر زوجين » ابزار اندازه گيري پرسشنامه واريانس با تكرار سنجش براي آزمون سوال تحقيق استفاده شد. نتايج تحقيق نشان داد كه ميزان گفتگوي موثر زوجين گروه آزمايش در مقياس هاي مهارت هاي كلامي، غيركلامي و فرايند گفتگوي موثر در مرحله قبل و بعد از مداخله، تفاوت معناداري داشته است(P<0/001)،همچنين بين گروه آزمايش و گروه كنترل در ميزان گفتگوي موثر زوجين در مقياس هاي گفتگوي موثر تفاوت معناداري وجود دارد(P<0/001) بنا براين مي توان گفت زوج درماني مبتني بر عوامل مشترك با محتواي آموزه هاي اسلامي گفتگوي موثر زوجين را بهبود داده است و اين نتيجه لزوم توجه زوج درمانگران به عوامل مشترك در زوج درماني را نشان مي دهد. خلاصه ماشيني: "با توجه به اينكه اكثريت جامعه ايران معتقد به دين اسلام مي باشند و در زندگي خود از فرهنگ انسان ساز اسلام تبعيت مي كنند، مي توان زوجدرماني مبتني بر عوامل مشترك را با محتواي آموزههاي اسلامي تلفيق نمود تا اثربخشي بيشتري داشته باشد، اين آموزهها در ابعاد مختلف مي تواند در شخصيت مشاور و كيفيت رابطه درماني و ايجاد و افزايش انگيزه زوجين و چگونگي ارتباط و مسئوليت هاي متقابل آنها، توصيه هاي اخلاقي فراواني دارد (سالاري فر،1387). شرح اين جلسات بدين ترتيب است : تداوم اتحاد درماني با بررسي تكاليف درماني و تقويت تغييرات انجامشده، تحكيم اميد و انگيزه به بهبودي گفتگوي زوجين با ارائه راهكارهاي قرآني، تقويت آگاهي از نقش مخرب تفكرات، احساسات و رفتارهاي كلامي و غيركلامي منفي (نفس اماره) در ارتباط با يكديگر، ايجاد چرخه تعاملي مثبت با چهارچوب دهي مجدد شناختي و رفتارهاي كلامي و غيركلامي اسلامي و تمرين نقش ها، تمرين روش گفتگوي آگاهانه مبتني بر گوش دادن فعال و صبر و شكيبايي در گوش دادن، انعكاس دادن، تمرين اعتبار و ارزش دادن به سخنان همسر و همدلي كردن با توجه به آموزههاي اسلامي، آموزش و تمرين مهارت كنترل خشم با توجه به آموزههاي اسلامي، ارزيابي ميزان اتحاد درماني، تكميل فرم خود تحليلي منطقي. نتايج تحقيق نشان داد شركت زوجين در جلسات زوجدرماني مبتني بر عوامل مشترك با محتواي آموزه هاي اسلامي توانسته است ميزان گفتگوي مؤثر آنان را افزايش دهد و مراحل سه گانه اين رويكرد در تعامل با متغيرهاي تسهيل كننده درمان مانند اتحاد درماني و انگيزه بالاي زوجين و درمانگر توانسته است تفكرات، احساسات و رفتارهاي منفي زوجين را اصلاح و چرخه تعاملي مثبت را جايگزين آن نمايد و بدين ترتيب زوجين بر مشكل عدم گفتگوي مؤثرشان غلبه نمودند."