بررسي مفهوم خلاقيت ودلالت هاي تربيتي آن درانديشه اسلامي

چكيده زمينه : تربيت پيچيده‌ترين حوزه فعاليت بشري است،كه تحول و توفيق در آن دغدغه هميشگي تاريخ بشربوده و هست.براي موفقيت دراين مسيربايدبه بخش‌ها و عوامل مختلف موثردرآن اهتمام داشته باشيم.خلاقيت، از ويژگي‌هاي برجسته انساني ودرزمره مباحث محوري تعليم وتربيت است. هدف : پژوهش حاضرقصدداشت تابامراجعه به بخشي ازمنابع انديشه اسلامي،به استنباط ،توصيف، وتبيين مفهوم خلاقيت ودلالت‌هاي تربيتي آن بپردازد . روش : روش تحقيق دراين پژوهش« توصيفي تحليلي )تفسيري(»است. ابتدانگاهي به معناومفهوم خلاقيت شده،وسپس با«توصيف و تحليل»آن درانديشه اسلامي، استلزامات تربيتي آن استنباط وارائه گرديده است. يافته‌ها :نتايج تحقيق از فضيلت،اهميت،وضرورت توجه به خلاقيت رادرزندگي وشبكه پرورش وآموزش حكايت دارد.انسان ازخالق خودجدايي نداشته وهركنش اوبه نوعي حركت درتضعيف ياتقويت اين اتصال است. خلاقيت،چه درساحت انديشه وچه درقلمروعمل،امري وجودي است كه انسان را،درهرلحظه وبه گونه‌اي خاص،درپيوندطولي وعرضي باكل عناصرهستي نگه مي‌دارد.انواع ابزارمعرفتي كه دراين فرايند دخالت دارند،داراي تفاوت‌هاومراتبي هستند،ودخالت هرشكل ازمنابع وابزارهاي شناختي اثرخاص خودرادر تشكيل وتداوم خلاقيت بجامي‌گذارد.به‌علاوه،ظهور ،اعتبار،واثرگذاري حقيقي خلاقيت منوط به آنست كه هماهنگ بااصول وارزش‌هاي الهي حاكم برگيتي باشد. نتيجه‌گيري :اگر جايگاه خلاقيت رابه خوبي دريابيم،مي‌فهميم كه تبيين وتقويت حضور آن درصحنه تربيت مطلوب وزندگي معقول اجتناب‌ناپذيراست.روان‌شناسي،انديشه اسلامي وهرحوزه علمي ومعرفتي به اشكال مختلف براين نياز اصرارمي‌ورزند واهميت آن رادر تعالي وشكوفايي مادي ومعنوي انسان متذكرشده‌اند .