تاثير جايگاه فري استال بر ميزان شيوع لنگش و شمار سلول بدني شير در گاوداري هاي صنعتي استان مازندران

Effect of freestall housing on prevalence of lameness and milk somatic cell count in industrial dairy farms of Mazandaran province

سابقه وهدف: طي چند دهه‌ي اخير با بكارگيري فناوري‌هاي اصلاح‌نژادي، تغذيه‌اي و مديريتي، سطح توليد در گاوهاي شيري به‌ طور قابل‌توجهي افزايش يافته است. در اين مدت مطالعات متعددي گزارش كرده‌اند كه سطح توليد حيوان به شكل معني‌دار‌‌ي تحت تاثير رفاه و محل نگهداري حيوان مي‌باشد. از جمله عواملي كه توليد و اقتصاد گاوداري‌ها را تحت تاثير قرار مي‌دهد، وجود يا عدم وجود ناهنجاري‌هاي سيستم پستاني و حركتي مي‌باشد. اختلال در سطح آسايش و رفاه حيوان شانس ابتلا به اين ناهنجاري‌ها را افزايش مي دهد. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسي ارتباط بين ميزان وقوع لنگش و شمار سلول‌هاي بدني موجود در شير با سيستم پرورشي فري‌استال يا غير فري‌استال در گاوداري‌هاي صنعتي استان مازندران بوده است. مواد و روش‌ها: در اين پژوهش از ركوردهاي زايش چهار گاوداري صنعتي واقع در استان مازندران با سيستم نگهداري فري‌استال و غير فري‌استال طي دو سال 1393 و 1394 به‌منظور بررسي اثر جايگاه پرورشي بر نرخ ناهنجاري لنگش و شمار سلول بدني شير استفاده گرديد. جهت بررسي ناهنجاري لنگش به دليل ماهيت دودويي صفت از روش چند متغيره رگرسيون لجستيك و براي بررسي شمار سلول بدني شير از رگرسيون مختلط استفاده گرديد. عواملي نظير اثر گله، سال و فصل زايش، دوره شيرواري و جايگاه نگهداري بعنوان اثرات ثابت و سن در نخستين زايش در هر دو صفت و روزهاي شيردهي در بررسي شمار سلولهاي بدني به عنوان متغيرهاي كمكي در مدل در نظر گرفته شدند. يافته‌ها: تفاوت ميانگين امتياز سلول بدني در جايگاه‌هاي فري‌استال و غيرفري‌استال معني‌دار‌‌ بود (0/05>P). بيشترين تفاوت امتياز سلول بدني بين دو جايگاه فري‌استال و غير فري‌استال 0/23 ± 2/20 تخمين زده شد. همچنين شكم زايش اثر معني‌دار‌‌ بر امتياز سلول بدني داشته و با افزايش سن ميزان آن به‌طور متوسط از 1/99 به 3/2 رسيد. اثر تمامي عوامل موجود در مدل بر ميزان وقوع لنگش معني‌دار‌‌ بود (0/05>P). نتايج نشان داد در صورت استفاده از جايگاه فري‌استال در مقايسه با جايگاه غير فري‌استال احتمال ابتلا به لنگش به‌طور قابل ملاحظه‌اي كاهش مي‌يابد (2/16 – 1/52) 1/82) و درصد وقوع آن از 20/50 در جايگاه‌هاي غير فري‌استال به 13/58 در جايگاه‌هاي فري‌استال كاهش يافت. نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج به دست آمده مي‌توان گفت كه استفاده از سيستم فري‌استال در پرورش گاو شيري به ميزان قابل توجهي نرخ وقوع ناهنجاري پستاني و حركتي را كاهش مي‌دهد. از اين رو استفاده از اين سيستم با رعايت اندازه و نسبت جايگاه به تعداد دام براي افزايش رفاه و سلامت دام مي‌تواند به اقتصاد و سودآوري گله‌ها كمك قابل ملاحظه‌اي نمايد.

Background and objectives: Over the past few decades, milk production has increased dramatically by employing breeding, feeding and management techniques and during this period, several studies have reported that the level of animal production is significantly affected by animal welfare status and type of housing system. Two of the most important factors influencing the production and economy of dairy farms are the presence or absence of limb abnormalities and mastitis. Disturbance in animal comfort and welfare has increased the odds ratio of development of these abnormalities. The purpose of this study was to investigate the relationship between the occurrence of lameness and milk somatic cell count in free stall and non-free stall systems in industrial dairy farms of Mazandaran province. Materials and methods: In this study, four Holstein dairy farms in Mazandaran province with freestall or non-freestall housing system were used to evaluate the effect of housing system type on the incidence of lameness and milk somatic cell count, during 2013 and 2014. To investigate the lameness incidence Logical regression (Proc logistic) method was used because of the binary nature of data and the Proc Mixed procedure was used to investigate the somatic cell score (SCS). Herd, year and season of calving, parity, and type of housing were used as fixed factors and age of first calving for both and days in milk for SCS were considered as Covariates in the model. Results: The difference of SCS mean in freestall and non-freestall systems was significant (P<0.05). The greatest difference in SCS was found between two herds with freestall and nonfreestall systems (2.2 ± 0.23). Also parity had a significant effect on SCS (P<0.05). The increase of parity corresponded with an increase in SCS from 1.99 to 3.2. All of the factors in the model had significant effect on lameness incidence (P<0.05). The results showed that the use of freestall compared to the non-freestall system can decrease the odds ratio of lameness significantly (1.82 (1.52- 2.16)) and the incidence rate of lameness from 20.55% in non-freestall to 13.58 % in freestall system. Conclusion: Based on the results of this study, it can be concluded that the use of the freestall system in dairy cattle farms, results in a significant decrease in the incidence of mastitis and lameness. Hence, the application of this system, with respect to the size and cow to stall ratio, can improve the welfare and health status of the cows and therefore make a significant contribution to improve the economic indices and profitability of the dairy herds.