چكيده فارسي :
زمينه و هدف: آسيب شنوايي از جمله ناتواني هايي است كه مي تواند منجر به كاهش سلامت رواني مادران و در نتيجه اختلالات رفتاري در كودك شود. پژوهش حاضر با هدف تعيين پيش بيني اختلالات رفتاري كودكان با آسيب شنوايي بر مبناي روان بنه هاي هيجاني سازش نايافته مادران انجام شد.
روش: پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري شامل تمامي مادران كودكان با آسيب شنوايي شهرستان رشت در سال 1396 بودند كه به كلينيك ناشنوايي پژواك شهرستان رشت رجوع كرده بودند. نمونه مورد مطالعه شامل 140 نفر از اين مادران بود كه با روش نمونه گيري هدفمند انتخاب و به پرسشنامه هاي اختلالات رفتاري (آيبرگ، 1978) و روان بنه هاي سازش نايافته (يانگ، 1998) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از روش همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه همزمان تحليل شد.
يافته ها: نتايج نشان داد بين روان بنه هاي سازش نايافته مادر و اختلالات رفتاري كودكان با آسيب شنوايي رابطه مثبت و معني داري وجود دارد (0/01>P). همچنين روان بنه هاي خودگرداني، گوش به زنگي، و محدوديت مختل در مادران توانستند اختلال رفتاري كودك را پيش بيني كنند. در اين ميان روان بنه گوش به زنگي (0/01>P t=2/76 ،0/253=B) بيش از روان بنه هاي ديگر عامل پيش بيني كننده معنادار اختلال رفتاري است.
نتيجه گيري: اصلاح روان بنه هاي هيجاني مادران و در نتيجه ارتباط مؤثر با كودك با آسيب شنوايي مي تواند موجبات كاهش اختلالات رفتاري و در نتيجه بهبود سلامت رواني آنها را فراهم آورد.
چكيده لاتين :
Background and Purpose: Hearing impairment is one of the disabilities that can lead to mental health decline in mothers, which in turn may cause behavioral disorders in children. Present study was conducted to predict behavioral disorders in children with hearing impairment, based on maladaptive emotional schemas of their mothers. Methods: It was a descriptive correlational study. The research population consisted of the mothers of all children with hearing impairment who had referred to Pezhvak Deaf Health Clinic in Rasht in 2017. Of these mothers, 140 were selected by purposive sampling to complete child behavior inventory (Eyberg, 1978) and maladaptive schema questionnaire (Yang, 1998). Data were analyzed by Pearson correlation coefficient and simultaneous multiple regression. Results: Findings showed that there was a significant positive relationship between maladaptive schemas of the mothers and the behavioral disorders in children with hearing impairment (P <0.01). Also, the schemas of impaired autonomy, impaired vigilance, and impaired limits in mothers could predict the behavioral disorders in their children. Among these schemas, the vigilance was a more significant predictor of the behavioral disorders (B= 0.235, t= 2.76, p<0.01). Conclusion: Modifying the emotional schemas of mothers and, as a result, their effective communication with their child suffering from hearing impairment can reduce behavioral disorders in the children and improve their mental health.
