بررسي تاثير مداخلات روان‌شناختي خانواده محور بر توانايي‌هاي كلامي كودكان با نشانگان داون

An Investigation on the Effect of Family-Centered Psychological Interventions on the Verbal Ability of Children with Down Syndrome

زمينه و هدف: كودكان با نشانگان داون به علت نارسايي در تحول مغزي و شلي عضلات در دوران اوليه تحول، در صحبت كردن و مهارت هاي كلامي داراي تأخير هستند. پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير مداخلات ­روان­ شناختي خانواده ­محور بر افزايش توانايي‌هاي كلامي كودكان دبستاني با نشانگان ­­­داون انجام شد. روش: روش پژوهش نيمه ­آزمايشي و از نوع پيش ­آزمون – پس ­آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري شامل تمامي كودكان دبستاني 10 تا 11 ساله شهر تهران با نشانگان داون بودند كه در سال تحصيلي 96- 1395 مشغول به تحصيل بودند. از بين آنها 30 نفر به صورت هدفمند انتخاب ‌شده و به شكل تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه جاي دهي شدند. آزمودني‌هاي گروه آزمايش به مدت 3 ماه در 24 جلسه مداخلات روان‌شناختي خانواده ­محور را دريافت كردند درحالي‌كه گروه گواه مداخله­ اي در اين زمينه دريافت نكردند. ابزار پژوهش، نسخه نوين هوش ­آزماي تهران – استنفورد بينه (افروز و كامكاري، 1385) بود كه در مرحله پيش ­آزمون و پس ­آزمون براي هر دو گروه اجرا شد. جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از تحليل كوواريانس چند متغيري استفاده شد. يافته ­ها: يافته‌هاي پژوهش نشان داد مداخلات روان‌شناختي خانواده ­محور به افزايش توانايي‌هاي كلامي دانش­ آموزان با نشانگان داون تحت مداخله منجر مي‌شود. همچنين، اين مداخلات سبب ارتقاء استدلال سيال كلامي، دانش كلامي، استدلال كمي كلامي، پردازش ديداري – فضايي كلامي، و حافظه فعال كلامي دانش آموزان با نشانگان داون مي‌شود (سطح معناداري 0/05). نتيجه­ گيري: بر اساس نتايج پژوهش حاضر، مداخلات روان‌شناختي خانواده ­­محور با آموزش راهبردهاي لازم به خانواده­ ها توانسته است باعث بهبود عملكرد كلامي كودكان با نشانگان داون شود. استلزام ­هاي نتيجه به دست آمده در مقاله مورد بحث قرار گرفته است.

Background and Purpose: Due to the impaired brain development and muscle hypotonia in the early development period, children with Down syndrome suffer from delay in speech and verbal skills. The present study was conducted to investigate the effect of family-centered psychological interventions on the enhancement of verbal ability in primary school children with Down syndrome. Method: This semi-experimental study was of pretest-posttest control group design. The research population consisted of all 10-11-year-old primary school children with Down syndrome in Tehran in the academic year of 2016-2017. Among them, 30 were selected by purposive sampling and then randomly assigned to either the experimental or the control group. The experimental group received 24 sessions of family-centered interventions within three months, while the control group received no intervention. The research instrument, i.e. the new version of Tehran Stanford – Binet intelligence scale (Afrooz & Kamkary, 2006), was performed for both groups at the pretest and posttest sessions. Data were analyzed by the analysis of covariance (ANCOVA). Results: The findings indicated that family-centered psychological interventions can improve the verbal ability of students with Down syndrome. Also, these interventions can enhance the verbal fluid reasoning, verbal knowledge, verbal quantitative reasoning, verbal visual-special process, and verbal working memory of students with Down syndrome (p<0.05). Conclusion: Based on the results of this research, family-centered psychological interventions can improve the performance of children with Down syndrome through training the required strategies to the families. Implications of the findings are discussed in the article.