تاثير روش آموزش ديويس بر مهارت‌‌هاي خواندن و خلاقيت دانش‌آموزان نارساخوان

The Effect of Davis Training Method on the Reading Skills and Creativity of Students with Dyslexia

زمينه و هدف: نارساخواني، از شايع ­ترين انواع اختلال يادگيري است. كودكان نارساخوان با وجود داشتن بهره هوشي بهنجار، دريافت آموزش كافي، نداشتن مشكلات بينايي و شنوايي قادر به يادگيري خواندن حروف و كلمات از طريق آموزش در مدارس آموزش عمومي نيستند. اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي روش آموزش ديويس بر ميزان مهارت‌‌ خواندن و افزايش خلاقيت در دانش‌آموزان نارساخوان پسر پايه دوم و سوم دبستان انجام شد. روش: اين پژوهش از نوع آزمايشي، طرح پيش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري شامل تمامي دانش‌آموزان نارساخوان دوره ابتدايي شهر كرمان در سال تحصيلي 95-94 بود كه با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس، تعداد 30 دانش‌آموز انتخاب، سپس به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه (هر كدام 15 نفر) جاي دهي شدند. به منظور گردآوري داده‌ها از آزمون هوش ريون كودكان (رحماني و عابدي،1383)، آزمون خواندن نما (كرمي‌نوري و مرادي،1387) و آزمون خلاقيت تورنس (1387) فرم تصويري A و B استفاده شد. ابتدا اين آزمون­ها در هر دو گروه آزمايش و گواه اجرا شد، سپس روش آموزش ديويس بر روي دانش‌آموزان گروه آزمايش در 15 جلسه 45 دقيقه‌اي به­ كار گرفته شد. در پايان مجدداً آزمون خواندن نما و خلاقيت تورنس فرم B بر روي هر دو گروه اجرا شد. داده‌هاي به دست آمده با استفاده از آزمون تحليل كواريانس تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه بين ميزان مهارت خواندن دانش‌آموزان در دو گروه آزمايش و گواه تفاوت معناداري وجود دارد. (p<0.01) همچنين بين خلاقيت دو گروه نيز تفاوت معناداراست (p<0.05). نتيجه‌گيري: بر اساس اين يافته روش آموزش ديويس موجب بهبود مهارت‌هاي خواندن و خلاقيت در دانش‌آموزان نارساخوان مي‌شود.

Background and Purpose: Dyslexia is one of the most common forms of learning disorders. Despite having normal IQ, receiving adequate training, and not suffering from audiovisual problems, children with dyslexia are not able to learn reading of words and letters through public school education. This study aimed to investigate the effectiveness of Davis training method on the reading skills and creativity enhancement in boy students with dyslexia studying at the second and third grades of primary school. Methods: This was an experimental study with pretest-posttest control group design. Research population included all students with dyslexia studying at the primary schools of Kerman in the academic year of 2015-2016. 30 students were selected through convenience sampling and then randomly assigned to either the experimental or the control group (n=15 per group). Raven Colored Progressive Matrices (Rahmani & Abedi, 2004), NAMA Reading Test (Karami Nouri & Moradi, 2008), and Figural Forms A and B of Torrance Creativity Test (2008) were used to collect data. At the beginning, these tests were performed for both groups, then the experimental group underwent fifteen 45-minute sessions of Davis training method. At the end, NAMA Reading Test and Form B of Torrance Creativity Test were performed for both groups. Data were analyzed by analysis of covariance (ANCOVA). Results: Findings revealed that there was a significant difference in the reading skills of the experimental and control groups (p<0.05). Conclusion: According to the findings of this study, Davis training method improves the reading skills and creativity in the students with dyslexia.