تجزيه‌و تحليل نقش واسطه‌اي بازخورد كار از سرپرست در تأثير عوامل محيطي،فردي،سازماني بر ارتقاي خلاقيت كاركنان

زمينه: بي‌شك، هدف مشترك تمامي سازمان‌ها، ارتقاي خلاقيت كاركنان است. امروزه استرس به واژه‌ي متداول تبديل شده و همگان با مفهوم آن آشنا، و تجربه كرده‌اند.هدف: مطالعه حاضر با هدف تجزيه و تحليل نقش ميانجي‌گري بازخورد كار از سرپرست در تأثير مولفه‌هاي استرس مربوط به كار(محيطي،فردي،سازماني) بر ارتقاي خلاقيت كاركنان دانشگاه تبريز، انجام شد. روش پژوهش: جامعه آماري پژوهش به صورت تصادفي ساده و به تعداد 200 نفر از بين كاركنان دانشگاه تبريز، انتخاب شدند. پژوهش حاضر توصيفي، پيمايشي از نوع همبستگي است. جهت جمع‌آوري داده‌ها از پرسش‌نامه‌ استفاده شد. روايي و پايايي پرسش‌نامه‌ها‌ در حد قابل قبول و خوب بودند. روابط ميان متغيرها با بكارگيري مدل‌سازي معادله ساختاريAMOS20 تحليل شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد، بازخورد كار از سرپرست بر ارتقاي خلاقيت كاركنان تاثير گذار است و به نظر مي رسد مؤلفه‌هاي استرس (عوامل محيطي/ عوامل سازماني / عوامل فردي ( با نقش ميانجي‌گري بازخورد كار از سرپرست بر ارتقاي خلاقيت كاركنان تاثير معني‌داري دارد. همچنين كاركنان تحت استرس مربوط به كار خلاقيت بيشتري را در زماني كه سطح بازخورد وظيفه مثبت سرپرستان آن‌ها بالا هستند، نشان مي‌دهند. نتيجه ‌گيري: بنابراين از آنجايي‌كه شرايط كار دائماً در حال تغيير است استرس همواره با درجات مشخصي در رابطه با مسائل مرتبط با كار در سازمان‌ها و مراكز دانشگاهي وجود دارد. از طرفي با درايت خلاقيت مديران مي‌توان، در آينده نقش مهمي را بر پرورش خلاقيت كاركنان در جهت رشد و بالندگي سازمان‌ها و جوامع انجام داد.