مقايسه تأثير آموزش مهارت‌هاي وسعت‌بخشي تفكر و راهبردهاي يادگيري خودتنظيمي بر خلاقيت(سيالي، ابتكار، انعطاف‌پذيري، بسط) دانش‌آموزان

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقايسه تأثير آموزش مهارت‌هاي وسعت‌بخشي تفكر و را‌هبردهاي يادگيري خودتنظيمي بر خلاقيت(سيالي، ابتكار، انعطاف‌پذيري، بسط) دانش‌آموزان انجام گرفت. روش: روش پژوهش، نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون و پيگيري با دو گروه آزمايش و يك گروه گواه بود.جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه دانش‌آموزان دختر پايه اول دوره متوسطه دوم شهر خرم‌آباد در سال تحصيلي 97-1396 به تعداد 1353 نفر بود كه با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي حجم نمونه برابر با 45 نفر انتخاب گرديد و در دو گروه آزمايش و گروه گواه (هر گروه 15 نفر ) به صورت تصادفي جايگزين شد. پس از آن، دانش‌آموزان گروه آزمايش اول تحت آموزش راهبردهاي يادگيري خودتنظيمي و دانش‌آموزان گروه آزمايش دوم تحت آموزش مهارت‌هاي وسعت‌بخشي تفكر قرار گرفتند، در اين زمان دانش‌آموزان گروه گواه هيچ‌گونه آموزشي دريافت نكردند. براي گردآوري داده‌ها از پرسشنامه خلاقيت تورنس(1966) استفاده شد. در نهايت براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون تحليل كوواريانس چند‌متغيره با استفاده از نرم‌افزار Spss استفاده شد. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه هم در مرحله پس‌آزمون و هم در مرحله پيگيري، آموزش راهبردهاي يادگيري خودتنظيمي توانست بر خلاقيت به‌طور كلي تأثير معناداري بگذارد و در مرحله پس‌آزمون براي سه خرده‌مولفه سيالي، انعطاف‌پذيري و بسط تأثير معناداري داشته و در مرحله پيگيري تنها براي خرده‌مولفه بسط تأثير معناداري داشت؛ همچنين نتايج نشان داد كه آموزش مهارتهاي وسعت‌بخشي تفكر توانست در مرحله پس‌آزمون بر خرده‌مؤلفه‌هاي انعطاف‌پذيري و بسط تأثير معنادار داشته باشد اما اين تأثير در مرحله پيگيري پايدار نشد. از طرفي هم، نتايج نشانگر آن بود كه آموزش راهبردهاي يادگيري خودتنظيمي در مقايسه با آموزش مهارت‌هاي وسعت‌بخشي تفكر، تأثير بيش‌تري بر خلاقيت به‌طور كلي و خرده‌مؤلفه بسط داشت(P 0/05). نتيجه‌گيري: بنابراين مي‌توان گفت كه آموزش راهبردهاي يادگيري خودتنظيمي و مهارت‌هاي وسعت‌بخشي تفكر مي‌تواند باعث افزايش ميزان خلاقيت دانش‌آموزان شود.