بررسي شاخص‌‌هاي مورفولوژيك و فيزيولوژيك سبزفرش‌‌هاي چاير (Cynodon dactylon [L.] Pers. California Origin)، چمانواش بلند(Festuca arundinacea Schreb.) و آميخته بذري آن‌‌ها در شرايط تنش خشكي

Investigation of Morphological and Physiological Indices in Bermudagrass (Cynodon dactylon [L.] Pers.), Tall Fescue (Festuca arundinacea Schreb.) and Their Seed Mixtures under Drought Stress Conditions

سبزفرش‌‌ها مهم‌‌ترين گياهان پوششي در فضاي سبز هستند. محدوديت دسترسي به آب، يكي از مهم‌‌ترين عامل‌‌هاي محدود كننده محيطي و تنش خشكي يكي از مهم‌‌ترين تنش‌‌هايي است كه از رشد گياهان جلوگيري مي‌كند. اين تنش با ايجاد نابساماني در تعادل بين توليد گونه‌‌هاي فعال اكسيژن و فعاليت‌‌هاي دفاع آنتي‌‌اكسيداني گياه، تنش اكسايشي ايجاد مي‌‌كند. هدف از انجام اين پژوهش، بررسي ويژگي‌‌هاي مورفولوژيك و فيزيولوژيك سبزفرش‌‌هاي چاير، چمانواش بلند و آميخته بذري آن‌‌ها در شرايط كم‌‌آبي بود. اين آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح كامل تصادفي با تيمار آبياري در چهار سطح 100%، 75%، 50% و 25% ظرفيت مزرعه روي سبزفرش‌‌هاي چاير، چمانواش بلند و آميخته بذري آن‌‌ها (%20 چاير و 80% چمانواش بلند) در چهار تكرار انجام شد. نتيجه‌ها نشان داد كه با كاهش سطح آبياري، كيفيت ظاهري، وزن تر و خشك شاخساره و ريشه و مقدار كلروفيل در سبزفرش‌‌هاي چاير، چمانواش بلند و آميخته آن‌‌ها كاهش يافت. مقدار پرولين و آنزيم پراكسيداز سبزفرش‌‌ها با كاهش سطح‌هاي آبياري ظرفيت مزرعه روند افزايشي نشان داد. مقدار فعاليت‌‌ آنزيم‌‌هاي سوپراكسيد‌‌ديسموتاز، كاتالاز و آسكوربات پراكسيداز در سبزفرش‌‌ها ابتدا با كاهش آب از 100% تا 50% ظرفيت مزرعه افزايش و سپس در تيمار 25% ظرفيت مزرعه كاهش يافت. سبزفرش چاير در بين سبزفرش‌‌ها بيشترين كارايي آنتي‌اكسيداني را نشان داد. با توجه به كمبود منابع آبي كشور، استفاده از آميخته بذري جنس‌‌هاي مختلف سبزفرش و نسبت‌‌هاي مختلف براي تحمل شرايط كم‌‌آبي و حفظ منابع محدود آب پيشنهاد مي‌‌شود.

Water availability is one of the most limiting environmental factors on plant growth. Drought stress is one of the main stresses that inhibit the growth of plants due to mainly disturbance of the balance between production of reactive oxygen species and antioxidant defense morphological and physiological response of bermudagrass, tall fescue turfgrasses and their seed mixture under drought stress condition. This study was conducted in a completely randomized factorial design by different irrigation levels (100, 75, 50 and 25% of field capacity) on bermudagrass, tall fescue and their seed mixture (bermudagrass %20 and tall fescue %80). Each treatment had four replicates. Results showed that decreasing in field capacity reduced visual quality, fresh and dry weights of shoot and root, chlorophyll content in bermudagrass, tall fescue of turfgrasses and their seed mixture. Decreasing in field capacity increased proline content and peroxidase enzyme in turfgrasses. Ascorbate peroxidase, superoxide dismutase and catalase enzymes activities significantly increased with decreasing in field capacity from %100 to %50 then, declined in %25 FC treatment in turfgrasses. The highest activity of antioxidants was observed in bermudagrass. Due to the lack of sufficient available water resources in Iran, using turfgrass seed mixtures comprising different genotypes and rates can be recommended.