بررسي عوامل مؤثر بر انتخاب رژيم نرخ ارز در كشورهاي در حال توسعه

انتخاب نظام ارزي از طريق اثرگذاري بر بسياري از متغيرهاي اقتصادي مي‌تواند نقش بسزايي در شرايط موجود و آينده اقتصاد هر كشوري ايفا نمايد. همچنين، انتخاب رژيم نرخ ارز نقش اساسي در سياست‌هاي كلان اقتصادي در كشورهاي درحال توسعه دارد. در اين مطالعه به بررسي عوامل اقتصادي و سياسي مؤثر بر انتخاب رژيم هاي ارزي در كشورهاي در حال توسعه با درآمد بالاتر و پايين‌تر از ميانگين در دوره زماني 2014-1990 با استفاده از روش لاجيت و پروبيت پرداخته شده است. به‌طوركلي نظريه هاي رايج در انتخاب نظام ارزي نظريه انتخاب منطقه بهينه ارزي OAC، نظريه اقتصاد سياسي و فرضيه بحران ارزي هستند كه در اين پژوهش بر تئوري OCA و اقتصادي سياسي تأكيد شده است. نتايج پژوهش بيانگر اين است كه عوامل OCA بر انتخاب رژيم هاي نرخ ارز در كشورهاي در حال توسعه تأثير گذار هستند. متغيرهاي اندازه اقتصاد، تورم و توسعه مالي احتمال انتخاب رژيم نرخ ارز شناور را افزايش مي‌دهد و متغيرهاي توسعه اقتصادي، ميزان باز بودن تجاري و شوك‌هاي پولي احتمال انتخاب آن را كاهش مي‌دهند. به‌طوركلي مي‌توان گفت كه متغير توسعه اقتصادي در هر دو گروه از كشورهاي در حال توسعه بيشترين اثر را در انتخاب نرخ ارز ثابت دارد و تجارت خارجي در كشورهاي در حال توسعه با درآمد پايين‌تر از ميانگين و شوك پولي در كشورهاي در حال توسعه با درآمد بالاترين از ميانگين، كمترين اثر را در انتخاب نرخ ارز ثابت داشته‌اند.