مدل سازي و بهينه سازي حذف سريع 2- متيل پروپان -2- تيول از خاك آلوده با استفاده از روش فنتون اصلاح شده

در اين تحقيق، از روش فنتون اصلاح شده براي رفع آلودگي خاك آلوده به 2- متيل پروپان -2- استفاده شده است. روش طراحي تركيب مركزي به‌منظور بررسي اثرات فاكتورهاي مورد بررسي مشتمل بر غلظت اوليه پراكسيد هيدروژن (w/v%)، نسبت وزني FeSO4 به خاك (w/w) و نسبت زمان هم‌زدن مخلوط به كل زمان رفع آلودگي (%) و برهم كنش ميان آنها مورد استفاده قرار گرفت. تحليل واريانس و آناليز پارتو نتايج آزمايش‌ها نشان داد كه با غلظت اوليه 64690 جزء در ميليون جزء آلودگي به ترتيب فاكتورهاي نسبت زمان هم زدن مخلوط به كل زمان رفع آلودگي، غلظت اوليه پراكسيد هيدروژن و نسبت وزني FeSO4 به خاك بر ميزان رفع آلودگي خاك آلوده به 2- متيل پروپان -2- موثر هستند. همچنين برهم كنش فاكتورهاي غلظت اوليه پراكسيد هيدروژن و نسبت وزني FeSO4 به خاك بر نتايج رفع آلودگي موثر شناخته شد. مقدار P براي فقدان برازش (062/0) ناشي از تحليل واريانس نشان داد كه مدل پيشنهاد شده به خوبي مي‌تواند نتيجه اثر فاكتورها بر آلودگي‌زدايي را با دقت خوبي پيش‌بيني نمايد (%12/95=R2). علاوه بر اين، شرايط بهينه پيشنهاد شده براي حداكثر بازدهي رفع آلودگي 2متيل پروپان2تيول نشان داد كه براي حصول چنين شرايطي بايد فاز دوغابي تا حد ممكن مخلوط گردد و يك مقدار بهينه از غلظت پراكسيد هيدروژن و سولفات آهن(II) در بازه آزمايشگاهي مورد نظر بكار گرفته شود. با استفاده از روش تركيب مركزي براي حداكثر بازدهي آلودگي‌زدايي مقدار 084/94 درصد پيش‌بيني شد كه انطباق خوبي با نتيجه آزمايش در شرايط بهينه دارد (412/94 درصد).