ارزيابي لرزه‌اي غيرخطي ساختمان‌ها توسط روش‌هاي تحليل تقريبي استاتيكي و ديناميكي و مقايسه با تحليل‌هاي دقيق

امروزه به منظور ارزيابي لرزه‌اي سازه‌ها، روش‌هاي تحليل استاتيكي و ديناميكي غيرخطي به سرعت در حال گسترش مي‌باشند. روش‌هاي تحليل ديناميكي غيرخطي به حجم زياد محاسبات نيازمند بوده و اغلب زمان‌بر هستند. از طرف ديگر براي تعيين تقاضا و ظرفيت لرزه‌اي سازه‌ها در طراحي بر اساس عملكرد، دقت و سرعت در انجام محاسبات دو معيار مهم محسوب مي‌شوند. اين موضوع باعث پديد آمدن انواع روش‌هاي نوين بر اساس مفاهيم مربوط به تحليلهاي استاتيكي و ديناميكي غيرخطي شده است. در اين نوشتار، به بررسي قابليت‌، محدوديت‌ و‌ دقت روش‌MPA نسبت به NLTHA و نيز روش MIDA نسبت به IDA پرداخته مي‌شود. بدين منظور دو مدل ساختمان فولادي 5 و 15 طبقه با سيستم‌ مقاوم قاب خمشي با شكل‌پذيري ويژه درجهت X و قاب ساده با مهاربندي ضربدري در جهتY طراحي شده‌اند. با استفاده از تحليل‌هاي غيرخطي ناشي از زلزله‌هاي دور از گسل، تغييرمكان نسبي و مطلق طبقات ساختمان به عنوان اندازه‌ي خسارت محاسبه مي‌شود. براساس نتايج به دست آمده، روش MPA در مقايسه با روش NLTHA در قاب‌هاي 5 طبقه )خمشي و مهاربندي( و همچنين در قاب 15 طبقه خمشي از دقت قابل قبول در تخمين تقاضاهاي لرزه‌اي برخوردار مي‌باشد. اما براي قاب ‌15 طبقه مهاربندي با درنظر گرفتن اثرات سه مود اول سازه نمي‌توان به پاسخ دقيق دست يافت. به علاوه، نتايج نشان مي‌دهند كه روش MIDA از دقت قابل قبولي نسبت به روش IDA برخوردار است كه با توجه به زمان تحليل كمتر و نتايج محافظه كارانه‌تر مي‌توان روش MIDA را در ارزيابي عملكرد سازه‌ها مورد استفاده قرار داد.